Capital, credit constraints and the comovement between consumer durables and nondurables

شواهد نشان می دهد که دوام دارنده های مصرفی از لحاظ انعطاف پذیری ارزان تر از کالاها و خدمات غیر قابل تحمل هستند. در غیر این صورت، مدل استاندارد قیمت دوقطبی نئوکلاسیک با قیمت های قابل انعطاف با قیمت های انعطاف پذیر، پس از تنگنای پولی، سرمایه گذاران کاهش می یابند، اما دوام مصرف کننده افزایش می یابد. اصطکاک در اعطای وام دهی بین خانوارها اگر قیمت های پایدار چسبناک باشد، می تواند مشکلات نرم افزاری را حل کند. با این حال، اگر قیمت های پایدار انعطاف پذیر باشند، اصطکاک در وام گیری باعث ایجاد کاهش مشترک نمی شود. در این مقاله، با اضافه کردن سرمایه به مدل با قیمت های بادوام انعطاف پذیر و اصطکاک در اعطای وام، مشکل همکاری جنبش حل می شود. هنگامی که سرمایه در تولید مورد نیاز است، تثبیت پولی قیمت نسبی دوام را کاهش می دهد که سرمایه گذاری را افزایش می دهد و سود واقعی شرکت ها را در کوتاه مدت کاهش می دهد. با توجه به کمترین سود که از شرکت های تخفیفی دریافت می شود، صرفه جویی کنندگان دارای درآمد قابل استفاده کمتر هستند و نمی توانند هزینه های مصرفی دوام مصرف کننده را به همان اندازه افزایش دهند. به عنوان یک نتیجه، کل مصرف دوامدار مصرفی کاهش می یابد و کاهش مشترک ناودانول ها و دوام مصرف کننده وجود دارد.