Growth and enduring epidemic diseases

در این مقاله، تعامل ساختار سرمایه انسانی و رشد اقتصادی در هنگام مرگ و میر ناشی از بزرگسالان، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. عدم تدارکات بیمه کافی، یک موج طولانی از چنین مرگ و میر، می تواند سرمایه تشکیل دهنده انسانی را به خطر انداخته و موجب فروپاشی اقتصادی شود. در ساختارهای خانواده هسته ای، تطبیق تصادفی شرکا تنها در صورتی است که شوک بیش از حد بزرگ نباشد و مقادیر اولیه سرمایه انسانی خیلی پایین باشد، بهتر است از جفت گیری جداگانه. جمعآوری کامل ریسکهای مرگ و میر با رفتار برابر با تمام کودکان در خانوادههای گسترده میتواند بسته به شرایط اولیه و اندازه و مدت شوک، یک سقوط عمومی را از بین ببرد. برای جلوگیری از اثرات نامطلوب بر روی انتظارات، کمپین های آگاهی باید با سیاست هایی که اعتبار وظیفه کاهش مرگ و میر در آینده را دارد، تکمیل شود. اگر مرگ و میر به سطح عمومی سرمایه انسانی بستگی دارد، بیعدالتی می تواند در قالب بیش از یک مسیر انتظار عقلانی بوجود آید.