Delegation and nonmonetary incentives

در بسیاری از تنظیمات قرارداد، اقدامات هزینه ای برای یک طرف است، اما بدون هیچ مزایایی مستقیم برای دیگر (سوزاندن پول) ممکن است بخشی از قرارداد صریح یا ضمنی باشد. مثال پیشین، رویه های اداری در روابط کارفرما و کارمند است. ما یک مدل از هیئت مدیره را با یک عامل آگاهانه مطالعه می کنیم که در آن مدیر عامل می تواند به عنوان نماینده به عنوان عامل انتخاب انتخاب عامل عمل کند و نشان دهد که سوزاندن پول ممکن است بخشی از قرارداد بهینه باشد. این نتیجه حاکی از آن است که ممکن است انتقال پول های احتمالی به صورت عملی صورت پذیرد، مگر اینکه انتقال از طرف اصلی به عامل از پایین به پایین (همانطور که در مسئولیت محدود یا حداقل الزامات دستمزد) محدود می شود. در واقع، قرارداد بهینه می تواند ترکیبی از انگیزه های کارآمد پولی و انگیزه های غیرمولد غیرمالی را از طریق سوزاندن پول به همراه داشته باشد. مدل ما برخی از نتایج رمان را به ادبیات هیأت ارائه می دهد. اول، سوزاندن پول بیشتر احتمال دارد اگر مدیر بیشتر حساس است؟ به انتخاب عمل از عامل. این سازگار با ادراکاتی است که بوروکراسی بیشتری در سازمان های بزرگ وجود دارد. ثانیا، اگر محدودیت مسئولیت محدود عاملی نسبت به محدودیت مشارکت خود، احتمال بیشتری برای سوزاندن پول وجود دارد. این بدان معنی است که حداقل دستمزد بالاتر، قراردادهای کاری را نسبت به استفاده از انگیزه های غیرواقعی اجتماعی منصفانه منحرف می کند، که منجر به نتیجه نزولی پارتو می شود، زیرا عامل از طریق افزایش هزینه های مالی، ارزش خود را حفظ می کند.