A quantitative theory of tax evasion

من یک رویکرد ساده و یکپارچه برای مطالعه موارد تخلف مالیاتی که اغلب در کشورهای در حال توسعه مشاهده می شود ارائه می دهم. من یک مدل تعادلی کلی ایجاد می کنم که در آن مراکز ناهمگن به طور مطلوب خود را به بی عدالتی، برابری مالیاتی و فرار مالیاتی رسمی انتخاب می کنند. شرکت های غیر رسمی از ماندن در مالیات اجتناب می کنند، در حالیکه بزرگتر، شرکت های رسمی می توانند فرار از مالیات های سنگین را انجام دهند. در تعادل، درآمدهای مالیاتی بر روی شرکت های متوسط، که کمیاب هستند، متکی هستند. در یک تمرین کالیبراسیون با استفاده از داده های مکزیک، متوجه می شوم که کاهش مالیات بر درآمد توسط شرکت های رسمی افزایش درآمدهای مالیاتی را تا 68 درصد افزایش می دهد. با این حال، اقتصادهایی که چنین بازدهی بیش از حد بالا است، درگیری بین جمع آوری مالیات و بازده کلی، مواجه است، زیرا شرکت هایی که از شرکت های رسمی مالیه جلوگیری می کنند، بعضی از شرکت ها را غیر رسمی می کند. آخر، به محض توسعه اقتصاد، بخش غیررسمی کاهش می یابد، در حالیکه بخش فرار مالیاتی گسترش می یابد و در نتیجه جمع آوری احتمالی محدود می شود. اگر غیر رسمی بودن پایین یک محصول ضعیف توسعه است، نه برعکس، با تمرکز بر فرار از پرداخت مالیات رسمی، می توان یک مبنای مالی جامد را به طور موثر توسط مقامات مالی به دست آورد.