Nominal rigidities equilibria in a non-Ricardian economy

من یک اقتصاد نقدی در پیش رو با سفتی قیمت اسمی را در نظر می گیرم. نرخ بهره اسمی، هزینه نقدینگی است و سیاست مالی، انتقال اسمی را که بر توزیع ثروت تأثیر می گذارد، تعیین می کند. تحت یک سیاست مالی مرتبط با توزیع نابرابر ثروت و برای سیاست های نرخ بهره کم و یا حتی صفر، عدم هماهنگی وجود دارد، یعنی بیکاری ناخواسته همچنان ادامه دارد حتی اگر قیمت ها در سطوح اشتغال کامل تنظیم شود. شکست های هماهنگ وجود دارد اگر و فقط اگر نرخ اسمی زیر آستانه باشد. علاوه بر این، من نتایج زیر را در زمینه رفاه نشان می دهم: تخصیص کامل اشتغال با نرخ اسمی برابر آستانه (هزینه های بالای نقدینگی) از نظر رفاه، از میزان تخصیص بیکاری در هر نرخ بهره غیر منفی پایین تر از آستانه بهتر است. از سوی دیگر، تحت یک سیستم مالی به اندازه کافی مترقی که نابرابری را در توزیع ثروت کاهش می دهد، شکست های هماهنگی وجود ندارد.