Robustness of coevolution in resolving prisoner's dilemma games on interdependent networks subject to attack

اخیرا، هماهنگی میان استراتژی و ساختار شبکه به عنوان قاعده ای برای حل معضلات اجتماعی و رسیدن به شرایط مطلوب برای همکاری ایجاد شده است. بسیاری از تحقیقات پیگیری بر روی مطالعه چگونگی راه اندازی مجدد شبکه ها برای جلوگیری از نقصان ها و ایجاد روش های متعدد هماهنگی کمک کرده است. با این حال، استحکام هماهنگی قوانین علیه حملات بسیار مورد مطالعه قرار نگرفته است. از آنجا که حملات ممکن است به طور مستقیم بر روند اصلی تکاملی همکاری تأثیر بگذارد، ثبات باید یک شاخص مهم در هنگام ارزیابی کیفیت یک روش هماهنگ باشد. در این مقاله تمرکز ما بر بررسی استحکام یک روش همجوشی ابتدایی در حل معضل زندانی در شبکه های وابسته است. سه نوع مختلف حملات مستقل از زمان به نام حملات لبه ها، حملات تحریک شده و حملات گره ها مورد استفاده قرار گرفته است تا قابلیت اطمینان آن را بررسی کنند. از طریق تجزیه و تحلیل نتایج شبیه سازی به دست آمده، ما این روش کووالولت را نسبت به حمله لبه و حمله گره نسبتا قوی می دانیم، زیرا با همکاری در جمعیت در طول کل حمله، همکاری می کند. با این حال، زمانی که احتمال ایجاد انگیزه افراد مورد حمله بزرگ است یا حمله طوالنی حمله، به اندازه کافی وسیع است، حکومت انسانی در نهایت در حفظ همکاری در جمعیت ناکام ماند.