Behavioral effects in room evacuation models

در این مقاله، ما یک مدل برای تخلیه عابر پیاده از یک محفظه با توجه به یک زیربنای فضای مداوم و زمان گسسته مطالعه می کنیم. ما تأثیرات ویژگی های رفتاری که بر استفاده از فضای خالی تأثیر می گذاریم، می توانیم به نگرش ها و شخصیت های پیاده پیوند پی ببریم. ما بررسی می کنیم که چگونه تعامل پروفیل های رفتاری مختلف بر زمان لازم برای تخلیه یک اتاق و وقوع مسدود شدن تاثیر می گذارد. ما متوجه می شویم که نگرش های کاملا منصفانه و کاملا تعاونی از دیدگاه جمعیت مطلوب نیستند. در مقابل، رفتارهای متوسط، زمان تخلیه کمتر را فراهم می کنند. این ما را به شناسایی بعضی از پدیده هایی نزدیک می کند که در مقایسه با اثر سریعتر و کندتر شناسایی می شوند. مدل پیشنهادی اجازه می دهد تا بین نقش نگرش ها در جستجو برای فضای خالی و نگرش های درگیری ها، متمایز شود.