The evolution of risk and bailout strategy in banking systems

در این مقاله، ما هزینه های بلندمدت و مزایای استراتژی های کمک مالی را در مدل های سیستم های بانکی شبکه ای تحلیل می کنیم. بر خلاف بسیاری از ادبیات کنونی در مورد مسمومیت مالی که در یک لحظه در معرض خطر سیستمیک قرار می گیرد، بانک های سازگار را در نظر می گیریم که ریسک را در پاسخ به پویایی سیستم های داخلی و مداخلات نظارتی تنظیم می کنند، به این ترتیب ما می توانیم جنبه های خطرناک اخلاقی مرتبط با کمک های مکرر ما نشان می دهیم که در حالی که کمک های مالی به طور کلی به عنوان یک ابزار موثر برای محدود کردن حجم آبشارهای ورشکستگی در کوتاه مدت موثر است، استراتژی های مداخله نامناسب می توانند خطرپذیری را تشویق کنند و در نتیجه ناکارآمد و زیان آور به ثبات سیستم های بلند مدت باشند. ما نقاط کمک به موقع بهینه را تجزیه و تحلیل می کنیم و وابستگی آنها به ساختار شبکه بانکی را مورد بحث قرار می دهیم. در بخش دوم مقاله، ما نشان می دهیم که بهره وری کمک مالی می تواند با در نظر گرفتن اطلاعات مربوط به توپولوژی و تخصیص ریسک در شبکه بانکی بهبود یابد و نشان دهد که استراتژی های مداخله ای با استحکام ناچیز که با کمک برخی از بانک ها در تنظیمات از ریسک های ضد وابستگی عملکرد عالی دارند. این نتایج نشان می دهد که یک سیاست مداخلات مناسب ممکن است یک ابزار مفید برای رانندگی سیستم بانکی به سمت یک ساختار قوی تر باشد.