کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
5105036 1481126 2017 10 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
The World Bank Improving Environmental and Natural Resource Policies: Power, Deregulation, and Privatization in (Post-Soviet) Armenia
ترجمه فارسی عنوان
بانک جهانی بهبود سیاست های زیست محیطی و منابع طبیعی: قدرت، محدودیت و خصوصی سازی در (ارمنستان پسا شوروی)
کلمات کلیدی
سیاست بوروکراتیک، سازمان های بین المللی، حکومت حفاظتی نولیبرالی،
ترجمه چکیده
در دهه های گذشته، پروژه های توسعه ای توسط سازمان های بین المللی مانند بانک جهانی از مفاهیم مانند مدیریت جنگل های مشترک، مدیریت منابع طبیعی بر پایه جامعه و حفاظت از مشارکتی استفاده می کنند. به عنوان رویکردهای یکپارچه برای کاهش و حفظ فقر. این پروژه های حفاظت و توسعه مجتمع عمدتا تشدید تولید منابع طبیعی را افزایش می دهد. در حال حاضر، یک برنامه تحقیقاتی در مسیر و سیاست که از طریق آن سازمان های بین المللی بر سیاست های مربوط به داخلی تاثیر می گذارند و باعث ایجاد تغییرات می شوند، در حال توسعه است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر بانک جهانی بر سیاست های زیست محیطی و منابع طبیعی با هدف کاهش فقر در ارمنستان است. ما از ارمنستان برای تحلیل اینکه این رویکرد نئولیبرال بانک جهانی در یک نظام پسا شوروی چگونه بازتاب می یابد استفاده می کنیم. تجربی، از یک طرح طراحی کیفی کیفی در تحلیل محتوا اسناد سیاست کلیدی از مداخلات بانک جهانی و تغییرات سیاست داخلی آن استفاده می کنیم. نتایج ما نشان می دهد که مداخلات بانک جهانی در ارمنستان، رسما با هدف بهبود فقر روستایی به وسیله بهبود مدیریت منابع طبیعی، اصلاح سیاست ها و تغییرات اداری صورت گرفته است. با این وجود، این تغییرات به طور عمده به شرکت های خصوصی خصوصی تبدیل می شود، در عین حال محدود کردن دسترسی کاربران محلی فقیر به منابع طبیعی. با استفاده از گفتمان جنگل های غیر قانونی و ایجاد بازیگران محلی به عنوان رانندگان اصلی از جنگل زدایی، بانک جهانی به مقررات قابل ملاحظه ای از بخش جنگل دست یافت. این به نوبه خود خصوصی سازی جنگل ها را ارتقا داد و همچنین اصلاحات اداره امور جنگل های دولتی را ترویج داد. ما نتیجه می گیریم که مداخلات توسط سازمان های بین المللی مانند بانک جهانی ممکن است به طور رسمی ادعا کنند که به منظور بهبود خواسته مشترک، مثلا از طریق تقویت اهداف زیست محیطی در مدیریت منابع طبیعی. با این وجود، غیر رسمی ممکن است کاملا برعکس باشد: خصوصی سازی و رفع نواقص نولیبرالی باعث تضعیف بیشتر بازیگران دولتی و ظرفیت های آنها خواهد شد، در عین حال با افزایش و افزایش تولید منابع طبیعی و افزایش صادرات، به شدت و به سرعت افزایش تولید منابع طبیعی استخراج را افزایش می دهد.
موضوعات مرتبط
علوم انسانی و اجتماعی اقتصاد، اقتصادسنجی و امور مالی اقتصاد و اقتصادسنجی
پیش نمایش مقاله
بانک جهانی بهبود سیاست های زیست محیطی و منابع طبیعی: قدرت، محدودیت و خصوصی سازی در (ارمنستان پسا شوروی)
چکیده انگلیسی
Over the past decades, development projects by international organizations like the World Bank use concepts such as “joint forest management”, “community-based natural resource management”, and “participatory conservation” as integrated approaches to poverty alleviation and conservation. These Integrated Conservation and Development Projects primarily promote the intensification of natural resource production. Currently, a research program on the pathways and politics through which international organizations influence related domestic policy and cause changes is being developed. The aim of this study is to analyze the influence the World Bank had on environmental and natural resources policies aiming at poverty alleviation in Armenia. We use Armenia for analyzing how this neoliberal approach of the World Bank echoes in a post-Soviet system. Empirically, we use a qualitative case-study design building on content analysis of key policy documents from World Bank interventions and subsequent domestic policy changes. Our results show that the World Bank interventions in Armenia, formally aiming to reduce rural poverty by means of improving natural resources management, de facto promoted policy and administrative changes. These changes, however, largely benefit transnational private companies, while at the same time restricting the access of poor local users to natural resources. By employing a discourse of illegal logging and by framing local actors as the main drivers of deforestation, the World Bank achieved considerable deregulation of the forest sector. This in turn promoted privatization of the forestland as well as a reform of the state forest administration. We conclude that interventions by international organizations, such as the World Bank, may formally claim to enhance the common good e.g. through strengthening ecological goals in natural resources management. Informally, however, quite the opposite might happen: Neoliberal privatization and deregulation will further weaken state actors and their capacities, while at the same time strongly and quickly incentivizing the increase in extractive natural resource production, as observed with increased timber harvests and exports.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: World Development - Volume 92, April 2017, Pages 215-224
نویسندگان
, , , ,