The Political Economy of Primary Education: Lessons from Rwanda

وقتی که به توانایی دولت برای ارائه خدمات به فقرا می رسد، سیاست مهم است. این مقاله یک چارچوب اساسی سیاسی برای بررسی کیفیت آموزش ابتدایی در رواندا است. آموزش رسمی به وضوح به پروژه توسعه اجتماعی و اقتصادی دولت پس از نسل کشی اختصاص دارد. نخبگان سیاسی رواندا ادعای خود را در توسعه کشور متمرکز کرده اند، که نسبتا رایگان از جستجوی اجاره است. اما کیفیت تحصیلات شگفت انگیزی پایین است. ثبت نام افزایش یافته است، اما ترک تحصیلات تکمیلی و تکرار زیاد است. اکثر کودکان مهارت سوادآموزی و مهارت های حسابداری مناسب را ندارند. ما سعی کردیم به بررسی اینکه چرا بخش آموزش و پرورش در بهبود کیفیت بهتر از چیزی که ما انتظار داشتیم، بهتر نیست. این مقاله از مصاحبه ها و بررسی ادبیات برای بررسی چگونگی ایجاد و اجرای سیاست های آموزش و پرورش با کیفیت ارائه می شود. تحقیقات ما نشان می دهد که اولویت های آموزش و پرورش همان اندازه سیاسی بودند که توسعه یافتند. فقدان مخالفت یا فشار واقعی، دولت را مجبور کرد سیاست های آموزشی تعاملی را تغییر دهد، مانند تعویض زبان آموزش از فرانسه به انگلیسی. اغلب این تصمیمات در خارج از فرایندهای برنامه ریزی استراتژیک بخش رخ داده است. انگیزه های مبتنی بر عملکرد، به جای ارتقای ظرفیت نیروی کار آموزشی، بر جنبه های کیفی قابل اندازه گیری، مانند ساخت کلاس های درس تمرکز کرده اند. ما شواهدی از استراتژی مؤثر و پایدار برای بهبود کیفیت آموزش را پیدا نکرده ایم. بنابراین، قابل بحث است که تا چه حد رویکرد رواندا می تواند به عنوان توسعه فراگیر مورد توجه قرار گیرد، زمانی که کیفیت برای اکثر کودکان باقی مانده است. این مطالعه یک تجربه تجربی را از طریق ارزیابی اینکه چگونه بخش آموزش و پرورش در حل و فصل سیاسی وسیع تر رواندا قرار گرفته است، چه نتایجی را به دنبال داشته است و چرا. همچنین با درک ماهیت رابطه بین حل و فصل سیاست ملی و بخش آموزش، سهم نظری را به همراه دارد.