Vulnerability to Cumulative Hazards: Coping with the Coffee Leaf Rust Outbreak, Drought, and Food Insecurity in Nicaragua

ناامنی مکرر غذا در ارتفاعات آمریکای مرکزی بوسیله همگرائی اخیر از زنگ زدگی قهوه ای که در سال 2011 و خشکسالی که در سال 2014 آغاز شده بود، تشدید شده است. در این چالش های متعدد، این مقاله به بررسی چگونگی گرسنگی فصلی مربوط به وابستگی سازمانی اسناد، ویژگی های مزرعه و مزرعه، و استراتژی مقابله ای پس از خطرات در سطح خانوار است. این مطالعه یک تحقیق کیفی، تجزیه و تحلیل داده های آب و هوا و بررسی 368 خانوار که در سال 2014 تکمیل شده است، ادغام می شود. تعدادی از ظرفیت های خانوار به طور قابل توجهی با دوره های کوتاه تر گرسنگی فصلی مرتبط است: خانوار هایی با مزارع بزرگتر با اشتغال غیر کشاورزی و تولید بیش از نیمی از مواد غذایی خود، درختان میوه بیشتری را نگهداری می کنند و قهوه بیشتری را دریافت می کنند که ماه ها کمتر است. ما شواهدی را مطابق با وابستگی مسیر در نحوه برخورد با خانوارها با یک سری از خطرات زیست محیطی پیدا می کنیم، زیرا استفاده گزارش شده از پاسخ های مقابله ای کمتری نسبت به رویدادهای گذشته (به عنوان مثال، طوفان میچ و خشکسالی سال 2009) تمایل دارد با استفاده از آنها پس از خطرات بعدی ارتباط داشته باشد . مقایسه پاسخ های مقابله ای از خانواده های وابسته به یک موسسه کشاورز و خرمشاهی که با تولید وابسته به تعاونی ها، تولید غذا محور را تقویت می کند، اولویت بندی صادرات قهوه پایدار را نشان می دهد که موسسات کشاورز با تعداد ماه ها یا سازوکارهای مقابله ای رابطه ای قوی ندارد.