Feasibility of energy justice: Exploring national and local efforts for energy development in Nepal

چارچوب عدالت انرژی به عنوان یک ابزار تصمیم گیری مهم به منظور درک اینکه چگونه اصول مختلف عدالت می توانند سیستم و سیاست های انرژی را در اختیار داشته باشند، عمل می کند. تحقق فوری ارائه فناوری های نوین انرژی و خدمات به ویژه در مناطق روستایی، دولت نپال و موسسات توسعه ای را به تأسیسات محلی بازسازی انرژی های تجدید پذیر متصل کرده است. استدلال می شود که توسعه انرژی خارج از شبکه و در مقیاس کوچک مسیر دیگری را برای استفاده از سوخت های فسیلی و مدیریت منابع بالا به پایین ارائه می دهد؛ زیرا آنها شبکه را دموکراتیزه کرده و دسترسی جوامع حاشیه ای به انرژی های تجدید پذیر، آموزش و مراقبت های بهداشتی را افزایش می دهند. با این حال، توسعه انرژی نپال نیز به شدت تحت تأثیر تقاضاهای اقتصادهای رو به رشد کشورهای همسایه مانند چین و هند قرار دارد. در نتیجه، این مقاله سیاست های انرژی ملی نپال را با استفاده از جنبه های کلیدی چارچوب عدالت انرژی ارزیابی می کند و محدودیت های امکان سنجی را به دلیل عوامل ژئوپولیتیک و بیوفیزیکی به اجرای سیاست های انرژی در این کشور در حال توسعه نشان می دهد. شواهد تجربی از مصاحبه ها در طی یک تحقیق در یک ماهه در ناحیه لالیتپور و کتمندو نپال، بازدید از سایت، تحلیل گفتمان اظهارات متخصص، سیاست های دولت و مقالات روزنامه و بررسی ادبیات در مورد مقالات بازنگری همگانی، حاصل شده است.