Relationship-based product innovations: Evidence from the global supply chain

زنجیره های عرضه جهانی طیف وسیعی از تخصص را به تامین کنندگان علاقه مند به تولید محصولات نوآورانه جدید از طریق سرمایه گذاری در نزدیکی روابط کاری خود را با دیگر شرکت ها. با این حال، دانش فعلی در مورد اینکه آیا سرمایه های ارتباطی بین شرکت ها برای نوآوری قابل استفاده هستند یا خیر، دوچندان می شود، مفهوم سازی کمی از فرآیندهای اساسی که باعث بسیج سرمایه های ارتباطی می شود، و همچنین نتایج تجربی بسیار متضاد را کسب می کند. این مطالعه پیشنهاد و تست سازوکارهای میانجی گرایی پیشگیرانه مشتری و توانایی یادگیری مشترک را به عنوان دو ویژگی متمایز ارائه می دهد که ممکن است به این بستگی دارد که چگونه سرمایه ارتباطی در نوآوری مبتنی بر روابط درونی می کند. مدل مفهومی ما این است که ارتباط سرمایه-ارتباطی رابطه ای ساده و مستقیم نیست. آزمایش تجربی بر روی 204 تامین کننده تایوانی، پیچیدگی فرایند تولید نوآوری را نشان می دهد. دو راه از سرمایه ارتباطی به نوآوری نشان داده شده است: توانایی یادگیری مشترک به طور کلی این پیوند را متمایز می کند، در حالی که نقش رویکرد مشتری قاطعانه توسط جنبه های روابط تامین کنندگان با مشتریان بین المللی تعدیل می شود؛ بنابراین تئوری ما تا حد زیادی تایید شده است. در نهایت، پیامدهای تئوری و عمل نوآوری در روابط زنجیره تامین جهانی شکل می گیرد.