Knowledge transfer in buyer-supplier relationships: The role of transactional and relational governance mechanisms

انتقال یک مقدار از دانش معتبر، یک مزیت رقابتی کلیدی برای روابط عمودی در یک اقتصاد نوظهور است. در این تحقیق، انتقال دانش در روابط عمودی و بررسی نحوه برخورد متقابل و مکانیسم های مختلف در ارتباط با میزان انتقال دانش و اعتبار، مورد بررسی قرار می گیرد. تجزیه و تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی از 225 خریداران و تامین کنندگان متصل در چین نشان داد که هر دو مکانیسم های معاملات و ارتباطی به طور موثر کمیت و اعتبار را بهبود می بخشد؛ در چارچوب سازوکار معاملاتی، قراردادها به طور مؤثری کیفیت را افزایش می دهند، در حالی که سرمایه گذاری های خاص معامله ای اعتبار را به طور موثری نسبت به قراردادها افزایش نمی دهد و اعتماد به طور موثر کمیت و اعتبار در چارچوب سازمانی ارتباطی را بهبود می بخشد از روابط شخصی. این یافته ها بینش جدیدی برای ادبیات مدیریت دانش و شیوه های روابط عمودی ارائه می دهد.