The challenges and limits of big data algorithms in technocratic governance

داده های بزرگ رانندگی استفاده از الگوریتم را در حاکمیت عرفانی، اما ماموریت حیاتی وظایف است. الگوریتم ها به ندرت به خودشان عمل می کنند و خدمات آنها (دی) بستگی به جنبه های روزمره ضبط، پردازش و استفاده از داده ها دارد. با این حال، به عنوان الگوریتم ها به طور فزاینده مستقل و نامرئی تبدیل می شوند، آنها برای مردم عمیق تر می شوند تا وضعیت بی طرفی خود را شناسایی و بررسی کنند. الگوریتم ها می توانند به طور سیستماتیک تعصب غلط معرفی کنند، تبعیض های تاریخی را تقویت کنند، جهت گیری سیاسی را ترجیح دهند یا اقدامات ناخواسته را تقویت کنند. با این وجود، الگوریتم های پاسخگویی را دشوار می سازد زیرا آنها به طور مداوم با فن آوری ها، سیستم ها، داده ها و افراد، جریان های غلط و جریان اولویت های سیاست، و درگیری بین منطق های سازمانی جدید و قدیمی تکامل می یابند. باز بودن و شفافیت بیشتر لزوما درک را بهبود نمی بخشد. در این سرمقاله ما استدلال می کنیم که از طریق شناسایی غیر قابل شناسایی، مادی بودن و حکومتی بودن نحوه کارکرد الگوریتم ها، ما می توانیم با چالش های ذاتی در عمل تعاملی داده ها و الگوریتم مقابله کنیم. راه های پربار برای تحقیقات بیشتر در مورد استفاده از الگوریتم برای استفاده از مزایا و امکانات یک فرم محاسباتی حکمرانی تکنوکرات ارائه شده است.