Stakeholder diversity and the comprehensiveness of sustainability decisions: the role of collaboration and conflict

ما ادبیات (2007-2016) را بر کیفیت تصمیمات پایداری بررسی می کنیم و چارچوب مفهومی یکپارچه ای را معرفی می کنیم که بین مسیر سودمند و زیان آور که تاثیر تنوع ذینفعان بر جامع بودن تصمیمات پایداری را تفسیر می کند، تعریف می کند. ما استدلال می کنیم که کیفیت تصمیم افزایش می یابد زمانی که تنوع علاقه های ذینفع از طریق درگیری وظیفه بیان می شود (به اشتراک گذاری اطلاعات گسترده و اکتشاف). کیفیت تصمیم گیری به خطر افتاده است اگر تنوع سهامداران سرکوب شود و اجماع نادرست رخ دهد، یعنی زمانی که تحرکات کار تحمل نمی شود و یا وقتی تصمیم گیرندگان موفق به تایید و کار با اختلافات خود نمی شوند. ما نتیجه گرفتیم که با بحث در مورد سه توصیه عمومی که بر انتخاب مشارکت کنندگان جامع، هنجارهای تعامل و مشاوره فرآیند به عنوان راهکاری برای ایجاد همکاری سازنده در سیستم های چند حزبی تمرکز دارد.