Fuzzy modelling to identify key drivers of ecological water quality to support decision and policy making

مدل سازی کیفیت آب یک ابزار موثر برای بررسی، توصیف و پیش بینی وضعیت اکولوژیکی یک اکوسیستم آبزی است. متغیرهای زیست محیطی مختلف ممکن است به طور همزمان بر کیفیت آب تاثیر می گذارد. انتخاب مناسب تعدادی از متغیرهای کلیدی مدیریت هزینه های مدون منابع آب را تسهیل می کند. هدف از این مقاله تعیین (و تحلیل تأثیر) متغیرهای محیطی مهم پیش بینی کیفیت آب زیستی با استفاده از مدل های فازی است. در این مطالعه، یک روش منطق فازی، که قبلا برای پیش بینی توزیع گونه ها استفاده شده بود، به مدل اثرات محیطی بر روی کل جامعه افزوده شد. در مرحله دوم، مدل های توسعه یافته در یک محیط عمومی مدیریت آب برای حمایت از تصمیم گیری و سیاست گذاری استفاده می شود. الگوریتم بهینه سازی صعود تپه به منظور ارتباط کیفیت آب زیست محیطی و متغیرهای محیطی به شاخص جامعه، مورد استفاده قرار گرفت. مدل بهینه بر اساس عملکرد پیش بینی شده (کاپا کوهن)، ارتباط با محیط زیست و تفسیرپذیری مدل انتخاب شده است. علاوه بر این، تجزیه و تحلیل حساسیت به عنوان یک عنصر اضافی برای تجزیه و تحلیل و ارزیابی مدل بهینه انجام شد. مدل بهینه شامل متغیرهای استفاده از زمین، کلروفیل و سرعت جریان بود. روش انتخاب متغیر و تجزیه و تحلیل حساسیت نشان داد که استفاده از زمین بر کیفیت آب اکولوژیک تأثیر می گذارد و تاثیر آن بر سایر متغیرها بر کیفیت آب تا حد زیادی تاثیر می گذارد. نتیجه مدل می تواند برنامه ریزی فضایی مربوط به استفاده از زمین در حوضه های رودخانه و سیاست گذاری مربوط به جریان و استانداردهای کیفیت آب را پشتیبانی کند. مدلهای فازی برای طیف وسیعی از کاربران شفاف هستند و بنابراین ممکن است ارتباط بین مدلسازان، مدیران رودخانه، سیاست گذاران و ذینفعان را تحریک کند.