Study on the optimal supervision strategy of government low-carbon subsidy and the corresponding efficiency and stability in the small-world network context

استراتژی بهینه ای برای دولت برای نظارت بر یارانه کم کربن در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است، همچنین مسئله عملکرد بازرسی و پایداری نظارت است. اولا، مدل های تکاملی بازی به ترتیب در موارد غیر نظارت و نظارت، بر مبنای عوامل دولت و شرکت ها، و سه استراتژی نظارتی و قوانین مرتبط، ساخته شده است. ثانیا، بازده نظارتی و ثبات نظارت بر اساس مدل شبکه کوچک جهانی مورد بحث قرار می گیرند، سپس استراتیژی نظارت مطلوب و احتمالات نظارت بهینه به دست می آید. علاوه بر این، تجزیه و تحلیل حساسیت پارامتر بر اساس ثبات سود انجام می شود. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که: (1) استراتژی مطلوب برای دولت برای نظارت بر یارانه کم کربن، نظارت تصادفی شرکت هایی است که میزان سوبسید بالا را با احتساب احتمال بهینه 0.48 و احتمال کلی نظارت مطلوب 0.24 اعلام می کنند. (2) بازده نظارت و ثبات نظارت نمی تواند در همان زمان دست یابد. با این حال، به منظور به حداکثر رساندن درآمد هر دو عامل، اندازه گیری بهره وری و ثبات دوم می تواند در نظر گرفته شود. (3) هنگامی که سر و صدای بیشتری در محیط وجود دارد، درآمد متوسط ​​هر دو عامل پایین تر است و ثبات سود بدتر می شود. هنگامی که هزینه نظارت بالاتر است، نتیجه همانند مواردی است که سر و صدای بیشتری در محیط زیست وجود دارد. با این حال، افزایش هزینه مجازات لزوما منجر به افزایش درآمد نمی شود. هنگامی که هزینه مجاز به میزان مشخصی افزایش پیدا می کند و همچنان افزایش می یابد، درآمد هر دو عامل ابتدا کاهش می یابد و سپس افزایش می یابد و ثبات سود بدست می آید و سپس بهتر می شود. در نهایت، توصیه های سیاست مرتبط و کارهای آینده ارائه شده است.