Dust pollution control on construction sites: Awareness and self-responsibility of managers

آلودگی گرد و غبار یک فرایند آهسته با پیامدهای ناگوار است. در حالی که تحقیق گذشته به طور عمده با منابع گرد و غبار، پیامدهای بهداشتی و اقدامات کنترل مواجه است، به منظور بررسی رفتار کسانی که مسئول مدیریت آن هستند، انجام نشده است. مدل فعال سازی نورم در این مطالعه برای بررسی آگاهی از عواقب و مسئولیت شخصی مدیران با توجه به کنترل آلودگی گرد و خاک در محل های ساختمانی مورد استفاده قرار می گیرد. تجارب خود مدیران با شیوع گرد و غبار، نوع و اندازه شرکت و تعهدش به کنترل آلودگی گرد و غبار، آگاهی از پیامدهای مدیران را به طور مثبت می سنجند. تصور از آلودگی گرد و غبار به عنوان یک رویداد بی اهمیت و منفرد که منجر به ناراحتی می شود، اثرات منفی منفی بر مسئولیت کنترل دارد. دیدگاه این است که کنترل آلودگی گرد و غبار نسبت به فعالیت های دیگر کمتر اهمیت دارد، همچنین اثر منفی منفی دارد. سرکوب آب به عنوان روش اصلی کنترل گرد و غبار توسط اکثریت پیمانکاران ظاهر شد. خود مسئولیت مدیران به شدت تحت تأثیر استفاده از آب به عنوان روش اصلی سرکوب قرار می گیرد، چرا که هدر رفتن آب به عنوان یک آسیب زیست محیطی محسوب می شود. به منظور تأثیر رفتار مدیران، شرکت های ساختمانی باید تعهدی واقعی به کنترل گرد و غبار را نشان دهند؛ کنترل آلودگی گرد و غبار در برنامه های مدیریت زیست محیطی و برنامه های مدیریت پروژه؛ پیاده سازی منظم نظارت؛ کاهش بیش از حد وابستگی به سرکوب آب؛ و استفاده از تکنیک های کنترل آلودگی گرد و غبار نوآورانه مدیران باید ادراک خود را از آلودگی گرد و غبار به عنوان "وضعیت" که نیاز به نظارت و کنترل دارند را تغییر دهد.