کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
5480631 1399320 2017 7 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Prisoners' dilemma misleads business and policy making
ترجمه فارسی عنوان
معضل زندانیان کسب و کار و سیاست گذاری را گمراه می کند
کلمات کلیدی
مورد کسب و کار از پایداری، چارچوب توسعه پایدار استراتژیک، معضل زندانیان، رهبری پایداری، تراژدی منابع مشترک،
ترجمه چکیده
معضل زندانی ها یک ساختار تئوری بازی در مورد اعتماد است. این را می توان به عنوان یک نسخه ساده از "تراژدی مشترک" دیده می شود، که اغلب در زمینه پایداری به عنوان یک استعاره برای تنش بین مسئولیت منابع مشترک و نفع درک خود برای سازمان های فردی، مناطق یا ملت هایی که این مسئولیت را در کوتاه مدت نادیده بگیرید. با این وجود، نظریه ی بازی های دیگر و تحولات در علم پایداری، حاکی از این است که معضل زندانیان، ذهنیت را برای هر دو کسب و کار و سیاست گذاری گمراه کننده و گمراه کننده می داند. این کمک می کند تا جنبه ای مهمتر از رهبری پیشگیرانه برای پایداری را تیره و تار کند: خود منافع بالقوه درک پویایی تغییرات سیستم اصلی بهتر از رقبا است. نشست های پایدار سازمان ملل در سالهای 1972، 1992 و 2012 و همچنین نشست های متعدد در مورد تغییرات آب و هوایی، نقاط قوت و ضعف برای تأثیر رهبری اجتماعی در همه سطوح بوده است. با این حال، با توجه به معضلات زندانیان، آنها نیز به طور غیر مستقیم به تقویت این ایده پرداخته اند که پایداری تنها پرداخت می کند اگر هزینه های دستیابی به آن همه را به اشتراک بگذارند. این، به نوبه خود، تصمیم گیرندگان را تشویق کرده است که باور کنند "فعالیت های پایدار سازمان، منطقه یا ملت ما باید به سیاست هایی که قوانین بازی را برای همه تغییر می دهند، تکیه کند". این تمرکز بر سیاست گذاری به عنوان تنها یا اصلی تسهیل کننده تلاش های پایداری، انتقال انتقال مورد نیاز جامعه جهانی را به تاخیر می اندازد. این مقاله با بررسی نظریه های بازی مانند تئوری بازی و سیستم های علمی مدرن برای پایداری، این مقاله نقاط ضعف عمده معضلات زندانیان را در زمینه پایداری نشان می دهد و تلاش می کند تا یک ذهنیت پربارتر را فراهم کند که می تواند به لحاظ نظری و تجربی استدلال می شود که بخش بزرگی از خودفریبی از کارآیی برای پایداری مستقل است، یعنی مستقل از اقدامات دیگر بازیگران برای منافع مشترک. علاوه بر این، استدلال می شود که از طریق همکاری داوطلبانه با کسب و کارهای دیگر برای ترویج منافع مشترکی، و همچنین از طریق همکاری بین کسب و کارهای پیشگیرانه و سیاست گذاران، خودباوری برای کسب و کار ها می تواند بیشتر شود. در حال حاضر هیچکدام از اینها هوشمندانه و عملیاتی نیستند که از رهبری جریان اصلی و گفتمان عمومی در مورد پایداری است. توضیحات ارائه شده در این مقاله می تواند منجر به تغییر زیادی در ذهن در میان بسیاری از رهبران، به ویژه رهبران سیاسی شود، که بسیاری از آنها به نظر می رسد در معرض معضل ساده شده زندانیان قرار دارند و بر این اساس عمل می کنند.
موضوعات مرتبط
مهندسی و علوم پایه مهندسی انرژی انرژی های تجدید پذیر، توسعه پایدار و محیط زیست
پیش نمایش مقاله
معضل زندانیان کسب و کار و سیاست گذاری را گمراه می کند
چکیده انگلیسی
The prisoners' dilemma is a game-theoretical construct about trust. It can be seen as a simple version of the 'tragedy of the commons', which is often used in the sustainability context as a metaphor for the tension between responsibility for common resources and the perceived self-benefit to individual organizations, regions or nations who neglect such responsibility in the short term. However, other game theory and developments in sustainability science imply that the prisoners' dilemma mind-set is delusive and misleading for both business and policy making. It helps obscure an even more important aspect of proactive leadership for sustainability: the potential self-benefit of understanding the dynamics of major system change better than one's 'competitors'. The UN 1972, 1992, and 2012 summits on sustainability, as well as the many summits on climate change, have been valuable milestones for influencing societal leadership at all levels. However, due to the prisoners' dilemma mind-set, they have also indirectly helped reinforce the idea that sustainability only pays off if the costs of achieving it are shared by all. That, in turn, has encouraged decision makers to believe that 'our organization's, region's or nation's sustainability activity must rely on policy making changing the rules of the game for everybody'. This focus on policy making as the only or main facilitator of sustainability efforts delays the needed transition of global society. By considering game theory such as tit-for-tat and modern systems science for sustainability, this paper illuminates major shortcomings of the prisoners' dilemma in the context of sustainability, and attempts to provide a more fruitful mind-set that can be motivated both theoretically and empirically. It is argued that a large part of the self-benefit of proactivity for sustainability is direct, i.e. independent of other actors' actions for the common good. In addition, it is argued that the self-benefit to businesses can be further increased through voluntary collaboration with other businesses to promote the common good, as well as through collaboration between proactive businesses and policy makers. Currently, none of this is intelligently and operationally part of mainstream leadership and public discourse on sustainability. The clarifications provided in this paper can lead to a much needed shift in mind-set among many leaders, not least political leaders, many of which seem to be trapped in simplistic prisoners' dilemma thinking and who act accordingly.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Journal of Cleaner Production - Volume 140, Part 1, 1 January 2017, Pages 10-16
نویسندگان
, ,