Optimization of olive growing practices in Spain from a life cycle assessment perspective

اخیرا بخش زیتون اسپانیا تغییرات عمیق در مورد شیوه های زراعی انجام داده است. کشت زیتون تمایل به حرکت از سنتی کم چگالی به سیستم های جدید با تراکم بالا. آبیاری یک تغییر عمده در بخش زیتون تولید کرده است و تولید یکپارچه به دلیل استفاده از تکنیک های کشاورزی عقلانی نقش مهمی ایفا می کند. هدف از این مطالعه مقایسۀ اثرات زیست محیطی تنوع زیاد سیستم های زیتون موجود در اسپانیا، از جمله سیستم های تولید یکپارچه است. روش ارزیابی چرخه زندگی برای محاسبه و ارزیابی اثرات زیست محیطی بالقوه مرتبط با مرحله تولید زیتون از استخراج مواد خام به دروازه آسیاب استفاده شده است. هشت سیستم سنتی، سه سیستم فشرده و یک سیستم فوق العاده فشرده برای مقایسه انتخاب شدند. شیوه های کشاورزی در مراحل مختلف هر کدام از جمله فرایندها و جریان ها دسته بندی شدند: آبیاری، مدیریت خاک، هرس، کود، آفت کش ها و برداشت. دسته های تاثیر گذاری مانند تغییر آب و هوا، اسیدی شدن، آبرسانی آب شیرین، سمیت زیستی آب شیرین، مصرف زمین و تخلیه منابع آب انتخاب شدند. مرحله کودی به وضوح بالاترین مشارکت در همه مقوله های تأثیر، به ویژه در تغییرات آب و هوا و مقادیر اسیدی در سیستم جامع آبیاری شدید بود. بنابراین بهینه سازی لقاح باید اولویت اول برای بهینه سازی رشد زیتون باشد. سیستم هایی که بزرگترین تاثیرات زیست محیطی را برای اکثر دسته ها نشان داد، سیستم جامع آب آشامیدنی و سیستم یکپارچه آب آشامیدنی فوق العاده شدید بود، با وجود بهره وری بیشتر نسبت به بقیه. سیستم های ارگانیک کمترین اثرات را ارائه می دهند، اما باید بهره وری خود را بهبود بخشند. تولید مجتمع بهترین سیستم تولید میوه های زیتون از منظر کلی محیط زیست و مولد، به خصوص سیستم های مکانیکی سنتی بود.