Resource misallocation in Chinese manufacturing enterprises: evidence from firm-level data

علیرغم سیاست های مهم و رفاهی مسائل مربوط به مسائل مربوط به انرژی چین، تا به امروز تحقیقات کمی از نظر چشم انداز ناهماهنگی منابع در شرکت های تولیدی انجام شده است. برای پر کردن این شکاف، این مقاله در مورد منابع مالی منابع در چین با اشاره ویژه به منابع انرژی و نیروی کار است. با استفاده از یک مجموعه داده های جدید و جدید از شرکت های تولیدی از استان ژجیانگ، ما یک سیستم همزمان معادلات برای (تولید ناخالص) ارزش تولید صنعتی، هزینه دستمزد، هزینه های انرژی و انتشار کربن استفاده می کنیم. متغیرهای توضیحی شامل نیروی کار، میزان تحصیلات کارکنان، ارزش سرمایه، مواد و لیستی از متغیرهای مرتبط با انرژی است. نتایج ما نشان می دهد که برای محتوای همان انرژی، ورودی های غیر زغال سنگ انرژی بیشتری نسبت به سوخت های زغال سنگ و زغال سنگ تولید می کنند. انرژی غیر زغال سنگ، محیط زیست سازگار تر از سوخت های مرتبط با زغال سنگ است. با استفاده از برآورد مدل، ما آزمایش های ولد را انجام می دهیم که آیا بهره وری نهایی کار و انرژی به طور قابل توجهی با هزینه های مربوط به عوامل عامل آنها متفاوت است. یافته های اصلی این است که در شرکت های تولیدی خرج قابل توجهی از منابع وجود دارد، به طوری که در مقایسه با بهره وری نهایی خود، کار کم هزینه و انرژی زیاد پرداخت می شود. با این حال، برای ناسازگاری با انرژی، این الگو به طور قابل توجهی در میان بخش های مختلف متفاوت است. به طور خاص، انرژی در بخش هایی از قبیل نساجی، کاغذ، شیمی، پلاستیک، غیر فلزی، فلزات آهنی و غیر آهنی بیش از حد استفاده می شود. در مقابل، انرژی در بخش هایی مانند نوشیدنی، پوشاک نساجی، چرم، فلز، تجهیزات حمل و نقل، ماشین های الکتریکی و تجهیزات ارتباطی استفاده نشده است. این یافته ها می تواند به تصمیم گیرندگان در هدف قرار دادن بخش هایی که بیشترین اشتباه را دارند، کمک کند، شناسایی عوامل نامناسب که به طور نامناسب مورد استفاده قرار می گیرند، بهبود بهره وری اقتصادی و کاهش هزینه های تولید کلی با کاهش ناکارآمدی تخصیص.