Generalising the coupling between spacetime and matter

ما این ایده را مطرح می کنیم که اتصال بین ماده و فضا زمان پیچیده تر از آن است که ابتدا توسط اینشتین پیش بینی شده است. ما پیشنهاد می کنیم که چنین جفتی به شکل یک تانسور بنیادی جدید در معادلات میدان انیشتین شکل می گیرد. سپس ما نشان می دهیم که معرفی این تانسور می تواند به پدیدارشناسی تاریک در نسبیت عام تبدیل شود، حفظ یک حد میدان ضعیف سازگار با گرانش نیوتنی استاندارد. همان پارادایم را می توان هر تئوری گرانش دیگر اعمال کرد. به عنوان مثال، ما به عنوان مثال نشان می دهیم که در بستر گرانش سازگار، یک اتصال عمومی می تواند مسائل سازگاری را بین ماده و بخش گرانشی حل کند.