Nutrition, metabolism, and targeting aging in nonhuman primates

این بررسی کوتاه بر اهمیت تغذیه غدد انسانی و مطالعات پیری متمرکز شده و باعث می شود که گسترش هدفمند از استفاده از این مدل بسیار قابل ترجمه برای زیست شناسی زمینه های پیری سودمند باشد. اولا، درجه بالای شباهت مدل را با توجه به فنوتیپ های سالخورده از جمله شیوع و شیوع بیماری های مرتبط با سابقه انسیداد انسان توصیف می کنیم. دوم، ما درباره اهمیت تغذیه غدد غیر انسانی و مطالعات پیری بحث می کنیم و این که میزان نتایج دو تحقیق دراز مدت در مورد محدودیت های کالری با مطالعات معادل کوتاه مدت در انسان مطابقت دارد. سوم، ما تعدادی از عوامل دارویی که قبلا در مطالعات پرایمتی غیر انسانی استفاده می شود را نشان می دهند که بعضی از آنها را بعنوان معیارهای محدود کننده کالری نشان می دهد. در نهایت، ما به عنوان یک مدل مهم برای ترجمه مکانیزم های تأخیر در پیری شناسایی شده در مطالعات حیوانات کوتاه مدت ارائه می دهیم. اثبات اثربخشی و ایمنی ماموریت های طول عمر داوطلب در اولیای غیر انسانی می تواند یک راه مقرون به صرفه باشد تا این راه های جدید هیجان انگیز را یک گام نزدیک به کاربرد بالینی به ارمغان بیاورد.