Life-extending dietary restriction and ovariectomy each increase leucine oxidation and alter leucine allocation in grasshoppers

کاهش تولید مثل و رژیم غذایی در طول بسیاری از حیوانات، عمر طول می کشد، اما احتمال مشارکت اکسیداسیون و تخصیص مواد مغذی به طور عمده ناشناخته است. تخمک گذاری و غذا خوردن 70٪ از آلودگی به غذا هر یک از طول عمر در ملخهای لبرت. هنگامی که سطوح تغذیه ای بین دو گروه هماهنگ می شوند، تخمدان از طریق تخفیف چربی و پروتئین افزایش می یابد، در حالی که محدودیت غذا باعث کاهش ذخیره چربی می شود. به دلیل این تفاوت ها در سرمایه گذاری مواد مغذی، متابولیسم ممکن است بین این دو درمان طول عمر گسترش یابد. بنابراین، ما تخصیص و اکسیداسیون ارگانیک یک نماینده از هر نوع مواد مغذی: لوسین، اسید اولئیک و گلوکز را بررسی کردیم. تخمک گذاری و محدودیت غذا باعث افزایش اکسیداسیون لوسین در رژیم غذایی می شود. لوسین می تواند نقش مهمی در پیری داشته باشد، زیرا اسیدهای آمینه باعث رشد سلولی می شوند. سرعت اکسیداسیون لوسین باعث کاهش رشد سلولی می شود. تخصیص لوسین به عضله، واضح ترین تفاوت بین تخمدان و محدودیت غذا در این مطالعه بود. اووریککتومی کاهش تخصیص لوسین به عضله ران را کاهش داد، در حالیکه محدودیت غذا باعث تخصیص لوسین به ماهیچه فک بالا شد. این تخصیص احتمالا مربوط به نگهداری عضلات برای حرکت است، پیشنهاد می کند که محدودیت غذایی باعث افزایش حمایت برای حرکت، شاید برای جستجوی غذا باشد. آخر، تخریب تخمک باعث کاهش اکسیداسیون اسید اولئیک و گلوکز در رژیم غذایی می شود، شاید بتوان آنها را برای ذخیره سازی ذخیره کرد، اما محل ذخیره سازی نامشخص است. این مطالعه نشان می دهد که اکسیداسیون اسید آمینه های شاخه ای شاخه می تواند یک مکانیزم زیرمجموعه ای باشد که عمر طول عمر آن را افزایش می دهد.