| کد مقاله | کد نشریه | سال انتشار | مقاله انگلیسی | نسخه تمام متن |
|---|---|---|---|---|
| 5666935 | 1591738 | 2017 | 7 صفحه PDF | دانلود رایگان |
کلمات کلیدی
1- مقدمه
2- مواد و روش ها
1.2 انگل ها
2.2 داروها
3.2 عفونت حیوان آزمایشگاهی
4.2 درمان ها
5.2 ارزیابی اثربخشی درمان
1.2.5 اندازه گیری لزیون های جلدی
2.5.2 بررسی انگل
6.2 ارزیابی عوارض جانبی داروها
7.2 انالیز آماری
3- نتایج
1.3 ارزیابی اثربخشی درمان ها
1.13 اندازه گیری لزیون های جلدی
شکل 1- فرگشت متوسط اندازه ی لزیون های جلدی (برحسب میلی متر) در همسترهای آلوده به لیشمانیا آمازونیا و درمان شده با داروهای مختلف.
شکل 2- تصاویر لزیون های جلدی همسترهای آلوده به لیشمانیا آمازونیا و درمان شده با داروهای مختلف. (A) پس از پایان TART1 (40 روز). (B) پس از پایان TART2 (70 روز). (C) در پایان تحقیق (90 روز).
2.1.3 بررسی انگل
2.3 ارزیابی عوارض جانبی داروها
شکل 3- ژل پلی آکریل امید نمایانگر PCR با آغازگرهای JW11 و JW12 (تکثیر قطعات 120 bp، متناظر با جنس لیشمانیا) در برش های بافتی همسترهای آلوده به لیشمانیا آمازونیا و درمان شده با داروهای مختلف انجام شد. راه باریک 1، مارکر وزن مولکولی؛ راه باریک 2، مخلوط PCR بدون DNA (کنترل منفی)؛ راه باریک 3، DNAی ژنومی لیشمانیا آمازونیا (کنترل مثبت)؛ راه باریک 4 تا 11، DNA از برش-های بافتی پای مایه کوبی شده از همسترهای درمان شده با GLUC + AMIO، خط باریک 12، DNA از برش های بافتی پای مایه کوبی شده از همستر درمان نشده. فقدان باند 120 bp فقدان لیشمانیا را در لزیون نشان می دهد.
جدول 1- اندازه ی لزیون های جلدی (برحسب میلی متر) همسترهای آلوده شده در آزمایشگاه با لیشمانیا آمازونیا و درمان شده با داروهای مختلف.
4- بحث
جدول 2- نتایج بررسی انگلی ازطریق انالیز هیستوپاتولوژی برش های بافت پای مایه کوبی شده ی همسترهای آلوده شده در آزمایشگاه با لیشمانیا آمازونزیز و درمان شده با داروهای مختلف.
جدول 3- نتایج بررسی انگلی با انالیز مولکولی (PCR) برش های بافتی پای مایه کوبی شده، کبد و طحال همسترهای آلوده شده در آزمایشگاه با لیشمانیا آمازونیا و درمان شده با داروهای مختلف.
5- نتیجه گیری ها
- The therapeutic options for leishmaniasis are still very limited.
- Amiodarone and itraconazole improve the activity of glucantime in leishmaniasis.
- The association of drugs seems to be an alternative to treat leishmaniasis.
Leishmaniasis affect millions of people, causing morbidity and mortality, especially in developing tropical and subtropical countries. Unfortunately, the possibilities of treatment for these infections are still quite limited and most of the available drugs present serious side effects. The objective of this paper was to evaluate the therapeutic role of amiodarone and itraconazole in the treatment of cutaneous leishmaniasis caused by Leishmania (Leishmania) amazonensis. In order to perform this evaluation, hamsters were infected with 1âÃâ106 metaciclic promastigotes of the parasite in the hind footpad and, after the onset of the lesions, were treated with glucantime, amiodarone, itraconazole, glucantime and amiodarone, glucantime and itraconazole or amiodarone and itraconazole. The treatments' efficacy was evaluated per analysis of the size of the cutaneous lesions and by parasitic investigation of the infected foot (by histopathological examination and PCR) and possible side effects were analyzed taking into account the weight of the animals and some biochemical and metabolic parameters (glucose, urea, creatinine, AST, ALT and ALP). The results have shown that, in hamsters, amiodarone and itraconazole, either used isolated or in combination, are unable to stop the development of cutaneous lesions caused by L. (L.) amazonensis, but improve the activity of glucantime in the treatment of these lesions and seem to present no evident side effects. More studies are necessary in order to investigate the clinical potential of these combinations, so there can be the possibility of broadening the therapeutic options available, especially in resistant cases.
Journal: International Journal of Antimicrobial Agents - Volume 50, Issue 2, August 2017, Pages 159-165