کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
5681235 1408815 2016 5 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Self-harm
ترجمه فارسی عنوان
صدمه به خود
کلمات کلیدی
اختلال روانی، مدیریت روانی و اجتماعی، ارزیابی ریسک، خود آسیب رساندن، خودکشی کردن،
ترجمه چکیده
خود آسیب یکی از دلایل شایع در ارائه به بیمارستان است. این یک انعکاس پریشانی است، نه یک تشخیص در خود. این مقاله بر مدیریت افرادی که به بیمارستان ارائه می دهند، با رفتارهایی که به قصد آسیب رساندن به خود، معمولا در ارتباط با تحریکات مربوط به خودکشی، تمرکز دارد. خود آسیب با افزایش خطر ابتلا به خودکشی و مرگ و میر ناشی از بیماری جسمی مرتبط است: در حدود 10٪ از کسانی که خود آسیب به خودکشی در 10 سال می گذرد. مؤسسه ملی سلامت و تربیتی استانداردهای کیفیت و دستورالعمل های مدیریت کوتاه مدت آسیب های خود، توصیه هایی را برای همه متخصصان مراقبت های بهداشتی ارائه می دهد، تاکید بر اهمیت مدیریت روانی و جسمی موازی و ارزیابی خطر ابتلا به خودسوزی بیشتر، آسیب یا خودکشی. سطوح نظارت و برنامه های تخلیه نیز مهم هستند. بیماری روانی فعلی عامل اصلی خطر ابتلا به خودکشی است، همراه با قصد خودکشی در زمان صدمه زدن به خود، سابقه صدمه به خود، بیماری جسمی جسمی، حمایت اجتماعی و متغیرهای جمعیت شناختی. خطر ابتلا به آسیب بیشتر خود را نیز در گروه های خاص، از جمله کسانی که سوء استفاده از مواد، افراد سالمند و کسانی که اغلب خود آسیب می رسانند، بالاتر است. چندین ابزار استاندارد برای ارزیابی ریسک وجود دارد اما هیچ یک از حساسیت ها و ویژگی های کافی برای جایگزینی قضاوت بالینی وجود ندارد.
موضوعات مرتبط
علوم پزشکی و سلامت پزشکی و دندانپزشکی پزشکی و دندانپزشکی (عمومی)
پیش نمایش مقاله
صدمه به خود
چکیده انگلیسی
Self-harm is one of the most common reasons for presentation to hospital. It is a reflection of distress rather than a diagnosis in itself. This article focuses on the management of people presenting to hospital with behaviour attributed to an intent to harm themselves, usually in relation to suicide-related impulses. Self-harm is associated with a significantly increased risk of future suicide and death from physical illness: around 10% of those who self-harm commit suicide within 10 years. The National Institute for Health and Care Excellence quality standards and guidelines for the short-term management of self-harm make recommendations that are relevant to all healthcare professionals, emphasizing the importance of parallel psychosocial and physical management and assessment of the risk of further self-harm or suicide. Observation levels and discharge plans are also important. Current mental illness is a major risk factor for suicide, along with high intent of suicide at the time of the self-harm, a history of self-harm, current physical illness, poor social support and demographic variables. Risk of further self-harm is also higher in certain groups, including those with substance misuse, elderly individuals and those who frequently self-harm. There are several standardized tools to aid risk assessment but none has adequate sensitivity and specificity to replace clinical judgement.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Medicine - Volume 44, Issue 12, December 2016, Pages 715-719
نویسندگان
,