Pathophysiology of urinary incontinence

بی اختیاری ادرار یا شکایت غیرقطعی از دست دادن ادرار، یک وضعیت ناتوان کننده در دستگاه ادراری پایین است که تأثیر بالقوه قابل توجهی بر سلامت جسمی و روانی بیمار و همچنین عملکرد و مکان آن در جامعه دارد. با توجه به شیوع بالای این اختلال، بار اقتصادی در سیستم های بهداشتی در سراسر جهان بسیار زیاد است. بی اختیاری ادراری در زنان شایع است، اما مردان نیز ممکن است پس از یک پروستاتکتومی رادیکال یا زمانی که از احتباس ادراری مزمن رنج می برند، آسیب ببینند. استرس، فوری و بی اختیاری ادرار مخلوط، شایعترین نوع بی اختیاری ادراری هستند، اما انواع دیگر نیز وجود دارد. مکانیسم های پاتوفیزیولوژیکی پشت این انواع بی اختیاری ادرار به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است. بینش های جدید برای توسعه استراتژی های تشخیصی و درمانی بهبود یافته و در نهایت در کاهش اثرات بالقوه ویران کننده ی بی اختیاری ادرار بر کیفیت زندگی افراد بیمار است. در این بررسی، ما نظریه های فعلی مکانیسم های بی اختیاری ادرار را بررسی می کنیم.