The pathophysiology of urinary tract infections

عفونتهای دستگاه ادراری یکی از شایع ترین عفونت های باکتریایی هستند. آنها می توانند در یک محیط میزبان بدون عارضه اتفاق بیفتند، جایی که هیچ اختلالی ساختاری یا عملکردی در دستگاه ادراری تناسلی بیمار وجود ندارد، یا پیچیده است، جایی که وجود دارد. برای دومی، عوامل متداول مشترک عبارتند از وجود یک جسم خارجی، از جمله کاتتر ادراری، یا اختلال جریان طبیعی ادرار با انسداد یا احتباس. باکتریها به طور گسترده ای در توانایی خود برای موفقیت در حمله به دستگاه ادراری متفاوتند؛ اکثریت عظیمی از این عفونت ها به دلیل تعداد کمی از گونه ها وجود دارد. این مسیر معمولا از سمت مجرای ادرار بالا می رود. بعضی از گونه های اشباع ادراری کشنده اشرشیا کولی بیشترین امید را به خود می گیرند، زیرا بر اساس فراوانی بودن علت آن مشخص می شود. چنین سویه ها تعدادی از عوامل ویروسی را نشان می دهد که باعث می شود آنها این اشعه را جذب کنند - که با افزایش درک، ممکن است روش های مختلف درمان را ارتقا دهد. گونه های دیگر اغلب در حضور یک اختلال اورولوژیکی پایه دخالت دارند. حضور یک کاتتر ادراری یا دستگاه تخلیه ادرار، یک داربست آماده برای ایجاد یک بیوفیلم را فراهم می کند که به نوبه خود آنها را با موفقیت از بین می برد. کلسیم کلیه به طور مشابه می تواند به تولید بیوفیلم مرتبط باشد.