The physiological optics of the lens

خواص اپتیکی لنز چشم برای کیفیت کلی چشم انداز مهم است. به عنوان یک بافت بیولوژیکی شفاف، این لنز به قدرت تمرکز کامل و چشمگیر چشم کمک می کند و خطاهای نوری که توسط قرنیه ارائه می شود را تصحیح می کند. خواص نوری لنز در طول زندگی تغییر می کند. تغییرات به خواص انکساری و شفافیت لنز به ترتیب باعث پیش دائمی و کاتاراکت می شود. با این حال، به خوبی درک نمی کند که چگونه تغییرات در ساختار سلول های لنز و عملکرد این تغییرات را در رفع و شفافیت آغاز می کند. در اینجا ما تلاش می کنیم این شکاف دانش را با بررسی اینکه چطور خواص اپتیکی لنز برای اولین بار ایجاد شده است، و سپس در سطح سلولی در طول عمر فرد نگهداری می کنیم. مرکز این درک این واقعیت است که لنز یک سیستم میکروکاریاکی دارد که شار یون ها و آب را از طریق لنز هدایت می کند. با حمایت از لنز یونیک و متابولیک هوموتازیست، سیستم به طور فعال شفافیت لنز را حفظ می کند و با تنظیم مقادیر ثابت آب در لنز، دو پارامتر کلیدی، هندسه لنز و گرادیان شاخص شکست را کنترل می کند که خواص انکساری لنز بنابراین، حمل و نقل آب به عنوان پارامتر حیاتی که شفافیت و ویژگی های انکساری لنز را در سطح سلولی پیوند می دهد، در حال ظهور است و نیاز به مطالعه اینکه چگونه تغییرات مرتبط با سن در حمل و نقل آب منجر به پریبوپی و آب مروارید، علل اصلی انکسار خطا و کوری در جهان امروز.