Translational neuropathic pain research: A clinical perspective

درد نوروپاتیک شامل طیف گسترده ای از بیماری های مرتبط با ضایعه یا بیماری سیستم مرکزی اسموتیسنسوری می شود و شیوع آن در جمعیت عمومی ممکن است تا 7-8٪ باشد. علاقه به پاتوفیزیولوژی درد نوروپاتیک در طی دو دهه گذشته با افزایش تعداد مطالعات تجربی افزایش یافته است. با این وجود، علیرغم امیدواری که از سوی اکتشافات علمی مطرح شده است، پیشرفت عقلانی یک طبقه جدیدی از داروها وجود ندارد. این وضعیت آشکار محدودیت های برخی از مدل های تجربی، همچنین نتایج محدودیت در تحقیقات بالینی. یکی از دلایل مشکلات درمانی در این بیماران، احتمالا به این دلیل است که درمان ها به صورت یکنواخت به صورت تصویر بالینی مورد استفاده قرار می گیرند، در حالی که این سندرم ها بسیار ناهمگن هستند. به تازگی در پیشرفت های بالینی در این زمینه، پس از اعتبار سنجی از ابزارهای جدید بالینی خاص و استاندارد سازی پارادایم های سنجش حسی کمی، تسهیل در بهبود ویژگی های بالینی این سندرم ها، ساخته شده است. به وضوح نشان داده شده است که درد نوروپاتیک یک موجودیت بالقوه سازگار است، اما از دیدگاه بالینی آن با نمایه های مختلف حسی، به طور بالقوه منعکس کننده مکانیسم های پاتوفیزیولوژیک خاص است. این مفهوم سازی جدید درد نوروپاتیک باید مشخصات شخصیت های پاسخ دهنده در آزمایشات بالینی را بهبود بخشد و اطلاعات ارزشمندی برای توسعه رویکردهای ترجمه جدید و بالینی بهتر در مدل های آزمایشی در حیوانات فراهم کند.