Mathematical model for the spread of drug resistance in Plasmodium falciparum parasite considering transmission conditions

داروهای ضد مالاریا به عنوان یکی از راهکارهای اصلی کنترل این بیماری استفاده شده است. با این حال، گسترش مقاومت به دارو در انگل پالادویم فالسیپاروم، چالش های عمده ای را برای کنترل مالاریا ایجاد کرده است. به همین دلیل ضروری است که یک سیاست کارآمد با توجه به رفتار انگلی در ارتباط با درمان های دارویی و پارامترهای اپیدمیولوژیک ایجاد شود. برای دستیابی به این هدف، ما یک مدل ریاضی ارائه می دهیم که دینامیک جمعیت انگل را با توجه به اثرات انتقال بین پشه ها و انسان ها توصیف می کند. به منظور اندازه گیری تأثیر دارو بر روی انسان و تولید ژنوتیپ های انگل جدید درون پشه، جمعیت انگل به آنهایی که در انسان ها و پشه ها یافت می شود، تقسیم می شوند. برای آزمایش مدل، ما چندین جمعیت انگل، با مقاومت پیریماتامین، در شرایط انتقال بالا و پایین، شبیه سازی می کنیم. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که پویایی جمعیت های مختلف انگل بسته به پوشش دارو و اثر پارامترهای اپیدمیولوژیک است. این نتایج نشان می دهد که حذف بیماری تنها با استفاده از درمان پری متیامین امکان پذیر نیست، بنابراین ما شامل استراتژی های مختلف کنترل می شویم و مشاهده می کنیم که کاهش تماس بین پشه ها و انسان ها به پوشش دارو برای کاهش شیوع بیماری کمک می کند. در نهایت، این مدل برای ارائه یک سیاست مطلوب به منظور کاهش شیوع بیماری استفاده می شود؛ نتیجه اصلی این است که موثرترین پوشش دارو در اطراف پوشش متوسط ​​است. این مدل همچنین می تواند برای ارزیابی نه تنها درمان های پیریماتامین استفاده شود، بلکه می تواند برای بررسی مقاومت در برابر سایر داروها نیز سازگار باشد.