By-product mutualism with evolving common enemies

فرضیه متعارف دشمن متقابلی بودن محصول یک محصول است که ارگانیسم ها همکاری می کنند وقتی که در منافع فردی خود این کار را انجام می دهند، با منافع دیگر ارگانیسم هایی که به عنوان یک محصول جانبی تولید می شوند؛ به طور خاص، این همکاری فرض می شود که وقتی ارگانیسم ها با دشمن مشترکی از یک محیط کافی مقابله کنند، مواجه می شوند. در یک بازی تکاملی که در آن دو مدافع می توانند برای دفاع از یک منبع مشترک همکاری کنند، این مقاله فرضیه مشترک دشمن را بررسی می کند، زمانی که ناسازگاری داخلی است، در حالی که مهاجم تعداد حملات را تعیین می کند. به عنوان یک معیار، ابتدا دغدغه های بیرونی را مورد بررسی قرار می دهیم، جایی که فقر به تکامل نرسیده است. در این مورد، فرضیه مشترک دشمن پیش بینی می شود که میزان مکمل بودن تلاش های دفاعی مدافعان به اندازه کافی کم است. هنگامی که درجه همکاری بالا است، فرضیه تنها زمانی پیش می آید که هزینه های همکاری بالا باشد؛ هنگامی که هزینه های همکاری به جای کم، یک فرضیه رقابتی پیش بینی می شود، در صورتی که نگرانی از همکاری ناتوان است. دوم، ما در مورد ناسازگاری های درونزا هستیم. در این مورد، ما پیش بینی کننده فرضیه رقابت برای درجه بالایی از هم افزایی و کم هزینه های همکاری پیش بینی می کنیم. با این وجود، فرضیه مشترک دشمن تنها برای کمترین میزان مکمل بودن پیش بینی می شود.