Molecular noise can minimize the collective sensitivity of a clonal heterogeneous cell population

در حال حاضر به طور گسترده ای پذیرفته شده است که نویز مولکولی، به جای آنکه همیشه مضر باشد، در بسیاری از شرایط، افزایش ضروری را برای رسیدن به فعالیت های اصلی سلولی یا استراتژی های غیر قابل دستیابی معرفی می کند. در سیستم های ژنتیکی آستانه، نویز مولکولی به منظور تولید واکنش های ناهمگونی در یک جمعیت کلونال، همچنین در بافت، به علت تغییرات سلولی به سلول می کند. در اینجا، ما یک چارچوب ریاضی را کشف کردیم که می توانیم جزئیات این اثر را مطالعه کنیم. ما بر روی یک سلول ژن تصمیم گیری حداقل به عنوان حلقه بازخورد مثبت و رونویسی رونویسی تمرکز کردیم. ما ثابت کردیم که وقتی واکنش های فردی هر سلول در داخل جمعیت میانگین می شود، یک نوع رفتار جمعی، منحنی دوز پاسخ منفی خطی می شود. به عبارت دیگر، جمعیت کمتر از افراد حساس است که در عوض انتقال اطلاعات از سیگنال به پاسخ را افزایش می دهد. ما دریافتیم که فاصله یابی پاسخ خطی ایده آل جمعیت سلولی برای یک سطح سر و صدای خاص، به حداقل می رسد و همچنین ارتباط بین نویز ذاتی و بیرونی را مشخص می کند. به طور کلی، نتایج ما نشان می دهد که چگونه سلول ها، با عمل به عنوان جمعی، می توانند سیستم های ژنتیکی خود را با محیط های خود تنظیم کنند، با تنظیم میزان سر و صدایی داخل سلولی.