Fiber clustering versus the parcellation-based connectome

ما دو استراتژی برای مدل سازی اتصالات ماده سفید مغز را مقایسه می کنیم: خوشه بندی فیبر و اتصال اتصال مبتنی بر تقسیم بندی. هر دو روش تجزیه و تحلیل تکه تکه های فیزیکی تصویربرداری رزونانس مغناطیسی را تجزیه و تحلیل برای تولید شرح کمی از ارتباطات مغز است. خوشه بندی فیبری طراحی شده است تا مجسمه های ماده سفید مشخص شده آناتومیک را بازسازی کند، در حالی که تقسیم بندی ماده سفید بر پایه تقسیم بندی، مطالعه مغز را به عنوان یک شبکه امکان می دهد. از منظر تقسیم بندی ماده سفید، ما اهداف و روش های رویکرد مبتنی بر تقسیم بندی و خوشه بندی را با تمرکز ویژه ای بر بررسی خوشه بندی فیبر، مقایسه می کنیم. ما همچنین یک دسته سوم از روش های ترکیبی جدید پیشنهاد می کنیم که جنبه های تقسیم بندی و خوشه بندی را برای تجزیه و تحلیل مشترک ساختار اتصال و آناتومی یا عملکرد ترکیب می کنند. ما نتیجه گرفتیم که این روش های مختلف برای تقسیم بندی و مدل سازی ماده سفید می تواند مطالعات مغز و اعصاب مغز را در روش های مکمل پیشرفت دهد.