The mechanisms of the effect of light finger touch on postural control

تاثیر انگشت انگشتی نور بر کاهش گرایش پستو به طور گسترده ای تکرار شده است؛ با این حال، مکانیزم این اثر به خوبی درک نشده است. در حالی که فرضیه حسی حاکی از آن است که محرک های حساس از لمس انگشتان دست در دسترس است که به طور خودکار موجب کاهش قدرت پوزیشن می شود، فرضیه کار اضطراب استدلال می کند که وضع با توجه به نیاز دقیق لمس انگشت انگشت تنظیم می شود. هدف از این مطالعه، بررسی فرضیه های حسی و فوق العاده ای است. سی و چهار بزرگسالان آرام ایستاده بودند و به آرامی لمس یک صفحه با ثبات با استفاده از انگشت اشاره با نیروهای لمسی مختلف (لمس بسیار سبک و لمس نور) و تقاضای دقیق (تقاضای کم و زیاد). با توجه به فرضیه حسی، پایداری موضعی با لمس نور نسبت به لمس بسیار سبک تر، به عنوان نیروی لمس بیشتر باعث افزایش میزان محرک های حسی می شود. همچنین با توجه به فرضیه فوق، استقرار وضعیت به وسیله دقت بالا به جای شرایط کم تقریبا دقت افزایش یافت. نتایج کنونی نشان می دهد که هر دو فرضیه معتبر بوده اند، که بیان می کند که اثرات حسی و فوق العاده ای می تواند برای کنترل انطباق پذیری در کنار هم قرار گیرند و در سناریوهای مختلف، یکی بر دیگری غالب است.