Astrocytic therapies for neuronal repair in stroke

سکته مغزی یکی از علل اصلی ناتوانی و مرگ در سراسر جهان است. بسیاری از کارهایی که در بهبود بهبود سکته مغزی است، بر روی جلوگیری از از دست دادن نورون متمرکز شده است؛ با این حال، این روش ها بارها و بارها در آزمایشات بالینی شکست خورده اند. در مقابل، در مورد مکانیزم های تعمیر و بازیابی پس از سکته مغزی، نسبتا کم است. سکته مغزی باعث فرآیند اولیه تشکیل اسکار محلی می شود که آسیب را محدود می کند و یک پروسه بعد و محدود از تعمیر بافتی که شامل تشکیل اتصالات جدید و عروق خونی جدید است. آستروسیت ها در هر دو شکل گیری اسکار و تعمیر بافت پس از سکته مغزی هستند. استروسیتها سیناپس ها و رگ های خونی را در پیش بینی های سلولی یا حوزه خود تنظیم می کنند و هر دو به مولکول های ایمونوئید نورونی پاسخ می دهند و به آسیب می رسند. علیرغم این نقش مرکزی در عملکرد مغز، آستروسیتها در پیگیری درمانهای مؤثر با سکته مغزی، به شدت نادیده گرفته شده اند. در اینجا، ما تغییراتی را که آستروسیت ها در پاسخ به سکته مغزی انجام می دهند، چه مفید و مضر و چه در مورد موارد احتمالی مداخله در جهت بهبود بخشیدن به آن، مورد بررسی قرار خواهیم داد.