Age-related hearing loss increases cross-modal distractibility

مطالعات الکتروفیزیولوژیک اخیر شواهدی ارائه کرده است که تغییرات در پردازش چندتسنی در قشر شنوایی نه تنها پس از کم شنوایی گسترده، بلکه همچنین در افراد دارای اختلال شنوایی مشاهده می شود. با این وجود، تا حد زیادی ناشناخته است که ورودی های شنوایی کاهش یافته بر ارتباطات صوتی و تصویری اثر می گذارد. در اینجا ما از یک پارادایم منحرف کننده متقابل برای بررسی فراصوت چندرسانه ای در شرکت کنندگان سالم با فراوانی فراوانی شنوایی در ارتباط با سن استفاده کردیم، در مقایسه با افراد جوان و سالخورده با شنوایی طبیعی. در طی آزمایش، شرکت کنندگان به طور همزمان با جریان های مستقل از ورودی شنوایی و بصری ارائه می شدند و خواسته می شد که اطلاعات صوتی و تصویری را طبقه بندی کنند در حالی که نادیده گرفتن روش دیگر. توالی های غیر انسانی بدون هیچگونه ورودی متقابل، به عنوان شرایط کنترل به منظور اطمینان از این که همه شرکت کنندگان قادر به انجام این کار بودند، به عنوان شرایط کنترل کار می کردند. در حالی که همه گروه ها به طور مشابه در این شرایط بدون حساسیت عمل می کردند، شرکت کنندگان در معرض اختلالات شنوایی، هنگام مواجهه با تحریک متقابل مزاحم، میزان خطا را افزایش دادند. این اثر می تواند در هر دو جلسه شنوایی و بصری دیده شود. با حمایت از این یافته ها، یک تحلیل رگرسیون اضافی متذکر شد که میزان افت شنوایی در فرکانس بالا به طور قابل توجهی باعث اختلال بینایی بینایی در فعالیت شنوایی می شود. این یافته ها شواهد جدیدی را نشان می دهد که در حال حاضر از دست دادن شنوایی کم شنوایی متوسط، یک پدیده شایع در سالمندان، بر پردازش اطلاعات صوتی و تصویری تاثیر می گذارد.