Spatio-temporal assessment of urbanization impacts on ecosystem services: Case study of Nanjing City, China

شهرنشینی سریع یک پدیده جهانی است که بسیاری از اکوسیستم ها را تغییر داده است و موجب کاهش بسیاری از خدمات اکوسیستم شده و باعث ایجاد خطرات زیست محیطی مانند کمبود آب، آلودگی هوا و آلودگی خاک می شود. در اینجا، ما یک چارچوب مفهومی را برای اندازه گیری نحوه تأثیر شهرنشینی بر خدمات اکوسیستم در یک شهر معمولی (نانجینگ) چین ارائه می کنیم. بین سالهای 2000 و 2010، ما شهر را به سه طبقه بندی شهری (توسعه شهرها، شهرها و مناطق روستایی) تفکیک کردیم و وضعیت شش خدمات اکوسیستم حیاتی (عرضه مواد غذایی، دخیل شدن کربن، ذخیره آب خاک، حذف آلودگی هوا، پذیرش زیستگاه و پتانسیل تفریحی). نتایج ما نشان می دهد که شهرنشینی به طور قابل توجهی تحت تاثیر همه خدمات اکوسیستم قرار گرفته است و تغییرات در خدمات اکوسیستمی ناشی از گسترش شهری و تحرک جمعیت به صورت فضایی ناهمگن است. مناطق توسعه یافته حاوی مقادیر بیشتری از زیرساخت های سبز است که بهبود ذخایر کربن و کاهش آلودگی هوا را افزایش می دهد. در مقابل، گسترش سریع زمین های شهری و صنعتی در حال توسعه مناطق شهری منجر به کاهش عرضه مواد غذایی، تسهیل کربن، ذخیره سازی آب های خاک و مناسب بودن زیستگاه ها می شود. گسترش مناطق روستایی روستایی منجر به کاهش ذخایر آب خاک، تسهیل کربن و تامین مواد غذایی شد، در حالی که مقدار زیادی از زمین های رها شده باعث افزایش تسریع کربن شد، اما کاهش عرضه مواد غذایی در مناطق روستایی کاهش یافت. تجزیه و تحلیل تعاملات بین جفت خدمات اکوسیستم، مسائل مربوط به توسعه شهرنشینی را مشخص می کند، از جمله زمین های رها شده و گسترش زمین های روستایی روستایی. در نهایت، ما چهار اقدام کلیدی برنامهریزی شهری را برای کاهش تلفات خدمات اکوسیستم در طی شهرت سریع پیشنهاد کردیم. به دست آوردن دانش کمی در مورد اینکه چگونه شهرنشینی سریع باعث تغییرات در تغییرات اکوسیستمی می شود، ممکن است به برنامه ریزی برنامه ریزی شهری پایدار با توجه به استفاده از خدمات اکوسیستم، توسعه شهری و رفاه اجتماعی کمک کند.