Changes in plant species richness and productivity in response to decreased nitrogen inputs in grassland in southern England

تولید زیست توده و تنوع گونه های گیاهی در چمنزارهای جنوب انگلیس قبل و بعد از تغییرات از کشاورزی متعارف به کشاورزی ارزیابی شد. مطالعه 18 ساله ما، بخشی از برنامه نظارت بر طول عمر زیست محیطی بریتانیا در بریتانیا، نشان داد که توقف استفاده از کود های مصنوعی در مزرعه پس از تبدیل به ارگانیک باعث کاهش تولید زیست توده و افزایش غنای گونه های گیاهی شد. بهره وری علف های هرز بلافاصله پس از پایان کود کاهش یافت و پس از دو سال تولید بیش از 50٪ کل تولید زیست توده کاهش یافت. در دهه های بعد، بهره وری علف های هرز سالانه به طور قابل توجهی تغییر نیافت و تولید به میزان 31-66 درصد از میزان تغییرات پیش مدیریتی ثبت شد. غنای گونه گیاهی که طی 5 سال اول مطالعه ما در کشاورزی معمولی باقی مانده بود، طی 13 سال بعد، تحت مدیریت مزرعه ارگانیک، 300٪ افزایش یافت. ما پیشنهاد می کنیم که تغییر در بهره وری ناشی از ترکیب تغییر یافته گونه درون توطئه ها است. در چند سال اول پس از تغییر در فعالیت های کشاورزی، گیاهان پرطرفدار، نیتروژن دوستانه با گیاهان دارویی و فلفل زراعی کم توانایی داشتند و این گونه در سال های بعد باقی می ماند. این تحقیق نشان می دهد که طی طی 10 تا 15 سال، می تواند از محیطی که فاقد تنوع گونه ای گیاهی است به یک مرتع پرورش یافته نسبتا گونه ای تبدیل شود، به راحتی با توقف یا تعلیق افزودن نیتروژن، تبدیل می شود. ما نشان می دهیم که همکاری برای افزایش غنای گونه ها، کاهش بهره وری است. گندم در انگلستان اغلب نه تنها از منظر حفاظت مدیریت می شود، بلکه تولید سودآور نیز می شود. با در نظر گرفتن ترکیب گونه و تشویق گونه های خاصی از جمله بومی، ممکن است بهبود بهره وری زیست توده را کاهش داده و تجارت را کاهش دهیم.