Unravelling the drivers of aquatic communities using disparate organismal groups and different taxonomic levels

روش های سنجش بی رویه و روش های نظارت باید در حد امکان با هزینه ای موثر باشد. محدود کردن تعداد سایت ها یک راه حل عملی برای مقابله با چالش های مالی مربوط به ارزیابی زیست محیطی نیست. از این رو، بسیار مهم است که روش های ارزان قیمت برای ارزیابی و نظارت بر محیط های تحت تاثیر قرار گیرد. پیشنهاد شده است که از سطوح طبقه بندی گرانتر استفاده شود، زیرا آنها نیاز به تخصص و زمان کمتری دارند و یا از گروه های تکاملی جایگزین استفاده می کنند که نشان دهنده وضعیت کلی اکوسیستم ها است. در این مطالعه، سطح همبستگی داخل و تاکسون و همبستگی متقابل تاکسونهای جوامع باکتریایی، دیاتومه و ماکرومتری توبیتی را مورد بررسی قرار دادیم، در حالی که همزمان به ارزیابی رانندگان شیمیایی، فیزیکی و فضایی ساختار اجتماعی در این گروههای ارگانیزم پرداختیم. منطقه مطالعه ما نمونه ای از دریاچه بزرگ بود که ارتباطات زیادی بین سایت ها داشت. بنابراین، ما اطمینان دادیم که فرآیندهای فضایی، اگر آنها وجود داشته باشد، به خوبی در داده های ما به تصویر کشیده شده است. هدف ما کشف سطوح تاکسونومیکی کافی برای اهداف سنجش زیست محیطی و شناسایی گروه های طبقه بندی ممکن است. ما متوجه شدیم که جوامع باکتری بهتر از اثرات خالص شیمی در آب هستند، در حالی که جوامع دیاتوم و ماکرومونبولات به طور متفاوت با متغیرهای شیمیایی، فیزیکی و مکانی ارتباط دارند. ماکروبنبوتها تنها گروهی بودند که در ارتباط با متغیرهای فضایی کوچک بودند، در حالی که باکتری ها و دیاتومه ها با متغیرهایی که نشان دهنده روابط فضایی بین سایت های در مقیاس های بزرگ و متوسط ​​بود مرتبط بودند. به طور کلی، سه گروه ارگانیزم به طور عمده با پارامترهای شیمیایی مختلف ارتباط داشتند. همچنین، سه گروه بنیادی تنها الگوهای ضعیف، اگر وجود داشته باشند، در ساختار جامعه خود نشان دادند. بنابراین، ما استفاده از تنها یک گروه بیولوژیکی را به عنوان یک جایگزین در ارزیابی بیولوژیکی توصیه نمی کنیم. با این حال، ما دریافتیم که سطوح تاکسونومی بالاتر از هر سه گروه ذهنی مورد مطالعه می تواند بعنوان جایگزین برای تخصیص تاکسونومیک سطح بالاتری استفاده شود. یافته های ما برای استفاده احتمالی باکتری ها در ارزشیابی و نظارت بر آینده امیدوار کننده است. با توجه به ویژگی های سیستم های بسیار بزرگ دریاچه، یافته های ما ممکن است به اکوسیستم های بسیار متصل به هم متصل شود، مانند سیستم های ساحلی دریایی.