Implementing the Habitats Directive: How science can support decision making

هدف کلی دستورالعمل زیستگاه ها حفظ و یا بازگرداندن زیستگاه ها و گونه های طبیعی در وضعیت حفاظت مطلوب است. نقش مهمی در روند پیاده سازی به علم اختصاص دارد. برای سه عنصر اصلی، تعریف وضعیت حفاظت مطلوب، توسعه اقدامات بهتر و نظارت بر وضعیت حفاظت، ما نحوه چگونگی حمایت از تصمیم گیری را می توانیم بیان کنیم. برای انجام این کار، از تجربیات در جریان فرایند در فلاندرز (شمال بلژیک) استفاده می کنیم. اول، هنگام تعیین وضعیت حفاظت مطلوب، اطلاعات مربوط به مقادیر مرجع در یک مدل کالیبراسیون به طور خاص توسعه یافته جایی که آستانه های دامنه، محدوده و کیفیت برای زیستگاه تعیین می شود، تعبیه شده است. پس از آن، نیازمندی های اجتماعی-اقتصادی مورد توجه قرار می گیرند بدون اینکه به وضعیت حفاظت مطلوب منجر شوند. هنگامی که به انجام اقدامات مربوط می شود، علم به دانش در زمینه توسعه و بهینه سازی اقدامات مدیریت حفاظت و بازسازی هزینه ای کمک می کند. سرانجام، نظارت بر وضعیت حفاظت براساس اصل روش های آماری صحیح صورت می گیرد، که امکان شناسایی قابلیت اطمینان در ارزیابی ها را فراهم می آورد. برای زیستگاه ها، اطلاعات مربوط به منطقه از طریق نقشه برداری پوشش سطح جمع آوری می شود، در حالی که کیفیت از طریق یک طرح نظارت نمونه برآورد خواهد شد. برای گونه ها، همکاری حداکثر با سازمان های غیر دولتی با پشتیبانی علمی در ضبط و پردازش داده ها انجام می شود. به طور کلی، بینش های به دست آمده به سیاست گذاران کمک می کند تا چارچوب و اولویت های خود را تعیین کنند، اقدامات لازم را انجام دهند و از طریق نظارت بر داده ها، انگشت خود را روی پالس نگه دارند.