Exploring the effect of the spatial scale of fishery management

برای هر مدیریت صریح فضایی، تعیین مقیاس فضایی مناسب تصمیم گیری های مدیریتی برای موفقیت در دستیابی به یک هدف مدیریتی مهم است. به طور خاص، مدیران باید تصمیم بگیرند که چقدر به یک منطقه مدیریت شده تقسیم شود: از اجرای یک رویکرد یکنواخت در سراسر منطقه برای در نظر گرفتن یک رویکرد منحصر به فرد در هر یک از 100 تکه و همه چیز در میان. رویکردهای صریح، مانند اجرای برنامه ریزی فضایی دریایی و ذخایر دریایی، به طور فزاینده ای در مدیریت ماهیانه استفاده می شود. با استفاده از یک مدل بیولوژیکی صریح و صریح، ما اندازه گیری می کنیم که چگونه مقیاس مدیریت تاثیر سود مطلوب شیلات، زیست توده، تلاش ماهیگیری و کسری از زیستگاه در ذخایر دریایی. ما دریافتیم که اگر زیستگاه ها به صورت تصادفی توزیع شوند، سود ماهیگیری تقریبا به صورت خطی با تعداد بخش ها افزایش می یابد. با این حال، اگر زیستگاه ها به طور خودکار به طور خودکار ارتباط برقرار کنند، سود ماهیگیری با افزایش بازده افزایش می یابد. بنابراین، بهینه مطلوب در مقیاس مدیریت با توجه به هزینه به تقسیم بندی بستگی به الگوی توزیع زیستگاه است.