Review of pore network modelling of porous media: Experimental characterisations, network constructions and applications to reactive transport

مدل شبکه های پوسته به طور گسترده ای برای شبیه سازی انواع فرآیندهای فیزیکی و شیمیایی مختلف، از جمله تبادل فاز، جابه جایی غیر نیوتنی، جریان غیر دارسی، انتقال واکنش پذیر و لایه های ترمودینامیکی پایدار استفاده شده است. واقع گرایی چنین مدل سازی، یعنی اعتبار پیش بینی های آن، تا حد زیادی بستگی به کیفیت مکاتبات بین فضای خالی یک رسانه خاص و شبکه حفاری ساخته شده به عنوان نمایندگی آن است. اصلی ترین تکنیک های تجربی برای مشخص کردن خصوصیات فضا، از جمله تصویربرداری مستقیم، نفوذ سنجی نفوذ جیوه و جذب گاز، در ابتدا خلاصه می شوند. پس از آن، بازبینی تکنیک های ساخت شبکه اصلی منافذ ارائه می شود. تمرکز ویژه در مورد چگونگی ساخت چنین سازه ها با داده های سیستم های منفی مشخص شده آزمایش شده است. کاربرد های جاری مدل های شبکه های منفی با تأکید ویژه بر اثرات جذب، انحلال و بارش، و همچنین رشد زیست توده، بر ضرایب حمل و نقل در نظر گرفته می شود. مدل شبکه های پور به عنوان یک ابزار ارزشمند برای درک و پیش بینی پدیده های مقیاسی در نظر گرفته می شود که متمایز کردن فرآیندهای منحصر به فرد، جایی که روش های دیگری دقیق تر است و رسانه های متخلخل همگن است که توسط جامعه مهندسی مورد استفاده قرار می گیرند.