Estimating pathway-specific contributions to biodegradation in aquifers based on dual isotope analysis: Theoretical analysis and reactive transport simulations

در مکان های مختلف با شرایط متفاوت بازآرایی، مسیرهای تخریب مختلف میکروبی خاصی که به طور مجدد بازسازی شده اند، منجر به تخریب کل آلاینده ها می شود. شناسایی مشارکت های خاص مسیر در کاهش کل آلاینده ها از اهمیت زیادی برخوردار است، اما با روش های فعلی دشوار است. در حال حاضر تکنیک های مبتنی بر فساد با ایزوتوپ پایدار، ایزوتوپ متمرکز بر شناسایی مسیرهای غالب تجزیه زیست در شرایط محیطی ثابت است. ما یک رویکرد مبتنی بر داده های دوتایی ایزوتوپ پایدار برای ارزیابی سهمیه های فردی دو مسیر خاص مسیر بازسازی ارائه می دهیم. ما این رویکرد را برای داده های کربن و ایزوتوپ هیدروژن به دست می آوریم که از شبیه سازی حمل و نقل واکنشی یک ذره آلاینده آلی در یک مقطع آبخوان دو بعدی استفاده شده است تا قابلیت کاربرد این روش را بررسی کنیم. برای به دست آوردن جنبه هایی که معمولا در سایت های زمینه در نظر گرفته می شوند، شبیه سازی های اضافی به تاثیرات مخلوط عرضی، تجزیه ی ایزوتوپ پایدار، ناشی از انتشار، ناهمگنی در میدان جریان و مخلوط کردن در چاه های نمونه برداری بر اساس ارزیابی های ایزوتوپ برای کمک های هوازی و بی هوازی به کل زیست تخریب آلاینده ها. نتایج تأیید کاربرد عمومی روش پیش بینی ارائه شده را که دقیق تر در طول هسته شعاعی و دقیق تر نسبت به حاشیه ای است که در آن مسیرهای جریان، توده آلاینده و امضاهای ایزوتوپ مربوط به هسته را با پراکندگی عرضی، دریافت می کنند. روش ارائه شده، جعبه ابزار تجزیه و تحلیل مبتنی بر تجزیه ایزوتوپ پایدار است. در سایت های زمینه ای با شرایط مختلف بازآفرینی، وسیله ای برای شناسایی اهمیت نسبی مسیرهای تخریب فردی و فردی است.