Food deserts, activity patterns, & social exclusion: The case of Tokyo, Japan

این مطالعه تلاش می کند تا حوزه های با سطح بالایی از اختلاف در احتمال یک فرد را از تجاوز به آستانه پیاده روی برای خرید مواد غذایی تشخیص دهد. این بر اساس یک فرضیه است که اختلاف بیشتر با کمبودهای نسبی بیشتری برای افراد محروم از اجتماع، افراد مسن، با ماشین بدون ماشین و بیکاری همراه است. یک مدل لجستیک جغرافیایی که شامل محدودیت های فردی و دسترسی به فضایی است، به منظور ایجاد احتمال، تطبیق تنوع فضایی روابط عوامل ایجاد شده است. در شهر توکیو، ناحیه شمال شرقی اختلاف قابل توجهی را برای گروه محروم اجتماعی وجود دارد. توزیع سطح بالایی از اختلاف در مقایسه با منطقه با دسترسی کم، متفاوت است. این روش و نتایج حاصل از این مطالعه، شواهد قانع کننده ای را در بر می گیرد که در تعیین مناطق بیابانی مواد غذایی، دسترسی نسبی با ویژگی های شخصی باید مورد توجه قرار گیرد.