Survival of commons? Institutions for robust forest social - ecological systems

در دهه های اخیر، فعالیت های انسانی فراتر از محدوده تنوع طبیعی بوده است و در حال نزدیک شدن به نقطه اوج انتقادی است که می تواند منجر به تغییرات غیر قابل برگشت در سیستم های زمین شود. به طور خاص، تنوع بازیگران و مقیاس ها، و قدرت و علاقه آنها به منابع سیستم زمین، ارتباطات طبیعی و اجتماعی را افزایش می دهد و آسیب پذیری این سیستم های منابع محلی به طور معمول به اختلالات. با استفاده از ترکیبی از شرایط طراحی و تجزیه و تحلیل قوی، استدلال می کنیم که بلوغ نهادی و دانش محلی از رژیم های خود سازماندهی، پیش شرطی برای تداوم سیستم های اجتماعی-زیست محیطی جنگل های محلی به عنوان موسسات طولانی مدت است که از اختلالات بازار جهانی رنج می برند. آسیب پذیری و استحکام در برابر اختلالات طبیعی و اجتماعی خارجی به طور عمده به نیروی سازمانی و همچنین دینامیک اجتماعی و اکولوژیکی بستگی دارد.