کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
6546501 1421810 2018 23 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Optimal adaptation in cities
ترجمه فارسی عنوان
سازگاری بهینه در شهرها
کلمات کلیدی
ترجمه چکیده
با توجه به آسیب پذیری و نقش ویژه آنها به عنوان یک مرکز فعالیت های اقتصادی، شهرها به ویژه در زمینه سازگاری با رویدادهای نامطلوب از کیفیت زمین، به ویژه مهم هستند، مثلا در نتیجه تغییرات آب و هوایی طولانی مدت است. در این مقاله، کارایی اقتصادی سرمایه گذاری های عمومی در سازگاری در یک چارچوب تعادل عمومی فضایی که بر سطح شهرها تمرکز می شود، مورد بررسی قرار می گیرد. ما یک تحلیل نظری ارائه می دهیم که نشان می دهد نیروهای اساسی تعیین سرمایه گذاری عمیق دولتی در انطباق شهری دارند. ما بیشتر رویکرد به یک مدل تعادل عمومی قابل محاسبه فضایی را گسترش می دهیم و به این ترتیب استراتژی های سرمایه گذاری سازمانی را بهینه می کنیم. تجزیه و تحلیل های ما نشان می دهد که انطباق کامل می تواند یک استراتژی ناکارآمد باشد حتی در مناطق شهری به دلیل طیف گسترده ای از اثرات تعادلی عمومی فضایی مستقیم و غیر مستقیم. سرمایه گذاری بهینه تنها بخش کوچکی از کاهش رفاه غیر سازگاری را کاهش می دهد. یافته ها با توجه به فرضیه ها در مورد بازده نهایی سازگاری، میزان انتقال احتمالی به عنوان پاسخ به یک رویداد نامطلوب (انتقال جابجایی درون شهری و مهاجرت بین شهری) و طرح بودجه ای که برای تطبیق مالی (مالیات بر زمین در مقابل مالیات کار). جالب توجه است، اثرات نامطلوب شهری سازگاری می تواند غیر سازگاری را بیشتر از سازگاری کامل انجام دهد. با این حال، اگر سازوکارهای انطباقی مثل ساختن دایکها و یا حتی انتقال شهرها در دسترس و به اندازه کافی تولیدی باشند، سازگاری کامل می تواند یک گزینه سیاستمدار مناسب باشد که میتواند بخش بزرگی از رفاه بالقوه حوادث شدید را جبران کند. تأثیرات توزیع سرمایه گذاری انطباق شهری (مالکین غایب در مقابل اجاره دهندگان شهری) و همچنین جهت گیری گمراه کننده سیاست گذاران برای به حداکثر رساندن تولیدات شهری به جای رفاه اجتماعی می تواند منجر به سرمایه گذاری بیش از حد در انطباق شهری شود.
موضوعات مرتبط
علوم زیستی و بیوفناوری علوم کشاورزی و بیولوژیک جنگلداری
چکیده انگلیسی
Due to their vulnerability and their special role as being a center of economic activities cities are particularly important in the context of adaptation to adverse events derogating land quality, e.g. resulting from long-term climate change. This paper analyzes economic efficiency of public investments in adaptation within a spatial general equilibrium framework that focuses on the level of cities. We provide a theoretical analysis that highlights the fundamental forces determining efficient public investment in urban adaptation. We further extend the approach to a spatial computable general equilibrium model thereby identifying optimal urban adaptation investment strategies. Our analyses suggest that full adaptation can be an inefficient strategy even in urban areas due to a wide range of direct and indirect spatial general equilibrium effects. Setting investments optimally only reduces a small fraction of the welfare loss of non-adaptation. The findings are robust with respect to assumptions on the marginal returns of adaptation, the degree of possible relocation as a response to an adverse event (intra-urban relocation and inter-urban migration), and the funding scheme applied to finance adaptation (land tax vs. labor tax). Interestingly, adverse urban effects of adaptation could make non-adaptation more efficient than full adaptation. However, if adaptation measures like building dikes or even relocating cities are available and sufficiently productive, full adaptation could become an efficient policy option being able to offset a large fraction of the potential welfare loss of extreme events. Distributional effects of urban adaptation investment (absentee landowners vs. urban renters) as well as a misleading orientation of policymakers to maximize urban GDP rather than social welfare can result in overinvestment in urban adaptation.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Land Use Policy - Volume 73, April 2018, Pages 147-169
نویسندگان
, , ,