Patterns and drivers of farm-level land use change in selected European rural landscapes

بسیاری از عناصر منظره نیمه طبیعی که در مناطق روستایی یافت می شوند، مانند مکان های چوبی، حوضچه ها و مراتع، در اصل به عنوان بخشی از سیستم کشاورزی نگهداری می شوند. در طول قرن بیستم، بسیاری از توابع خود را از دست دادند و اغلب حذف یا تغییر یافتند. نگرانی های تولیدی در حال حاضر کمتر غالب است و بسیاری از چشم انداز و تغییرات استفاده از زمین برای بهبود محصولات عمومی و یا تحقق اهداف و ارزش های شخصی و خانوادگی انجام می شود. در این مقاله، الگوی تغییرات استفاده از زمین در سطح مزرعه در سالهای 2002 تا 2012 در سه ناحیه چشم انداز اروپایی (مناظر پری شهری، مناطقی با پتانسیل حاکم بر کشاورزی، مناظر بعد از سوسیالیستی) و رانندگان پشت سر گذاشته شده بر اساس یک پرسشنامه در شش منطقه مورد مطالعه. هدف دوم این است که تجزیه و تحلیل تصمیم گیرندگان مالکیت زمین و عوامل درونزا که با تعامل آنها در تغییرات کاربری زمین ارتباط دارد، تحلیل شود. به علت چالش های فیزیکی و اجتماعی و اقتصادی، تولید محصولات کشاورزی تحت فشار است. نتایج نشان می دهد که ویژگی های طبیعت نسبتا بیشتر و یا ویژگی های چشم انداز توسط زمینداران اضافه شده است تا اینکه در شش منطقه مطالعه شده توسط آنها حذف شود. علاوه بر این، تجزیه و تحلیل نشان داد که مالکین تمام وقت مسئول بزرگترین نسبت تغییر چشم انداز هستند و مناطقی که درگیر آن هستند بسیار متفاوت است. تجزیه و تحلیل همچنین انواع مختلف مناظر اروپا را تاکید کرد، زیرا بسیاری از فعالیت های چشم انداز دارای الگوهای جغرافیایی قوی بود. تجزیه و تحلیل چند متغیری از رابطه ده مزرعه و ویژگی های صاحبخانه، تنوع جغرافیایی را تایید کرد، زیرا تنها متغیر ساختگی که موقعیت جغرافیایی را نشان می داد، از لحاظ آماری معنی دار بود. هنگامی که محل از تجزیه و تحلیل حذف شد، دو عامل مهم بودند: اندازه مزرعه و مالکیت دام. علاوه بر این، نتایج نشان می دهد که صاحبان زمین در مکان های پری شهری بیشتر درگیر فعالیت های چشم انداز نسبت به صاحب زمین در نقاط دیگر هستند.