Trade-off relationship between modern agriculture and biodiversity: Heavy consolidation work has a long-term negative impact on plant species diversity

تغییرات در زمینۀ استفاده بشر از سوی انسان اغلب موجب کاهش تنوع زیستی می شود. اگر چه شیوه های کشاورزی سنتی تنوع زیستی را در سطوح بالا حفظ می کنند، تغییرات اخیر استفاده از زمین ممکن است پیامدهای منفی برای ترکیب گونه ها داشته باشد. در این مطالعه فرضیه مورد بررسی قرار گرفتیم که تثبیت زمین، که یکی از مهمترین تغییرات اخیر در استفاده از زمین در مناطق کشاورزی است، تنوع گونه های گیاهی را در بلند مدت (به اصطلاح میراث منفی) کاهش می دهد. برای تست این فرضیه، روابط بین مناطق تلفیقی و وقوع گونه های گیاهی تهدید شده در ژاپن و در مقیاس ریاست مورد بررسی قرار گرفت. بیست و سه گونه گیاهی تهدید شده انتخاب شدند که هر کدام قبلا شایع بودند. نتایج ما نشان می دهد که مناطقی که حاوی پرونده ای از گونه های گیاهی تهدید شده بودند، به ندرت در یک کشور و مقیاس های پیش فکتوری با هم ادغام شدند. تجزیه و تحلیل تجزیه و تحلیل نشان داد که مناطق کشاورزی غیر محصور شامل گونه های مضرابی بیشتری نسبت به مناطق کشاورزی محصور شده است. این نتایج نشان می دهد که گونه های گیاهی مورد تهدید نیاز به مناطق کشاورزی ندارند (به عنوان مثال، این گونه ها نمی توانند در مناطق متحد رشد کنند). بنابراین، ما پیشنهاد می کنیم که تاریخ تحکیم را می توان به عنوان شاخصی از توان بالقوه برای بهبود تنوع زیستی مورد استفاده قرار داد. ما همچنین پیشنهاد می کنیم که مناطق کشاورزی متمرکز برای تولید مواد غذایی به جای بازسازی تنوع زیستی به کار گرفته شود.